Pierwsza wzmianka o świątyni w tym miejscu pochodzi z 1371, w roku 1417 biskup wrocławski Wacław II Legnicki zatwierdził fundację ołtarza w ówczesnym kościele. Obecny, klasycystyczny, został wzniesiony po pożarze, w latach 1792-1793 z wykorzystaniem starych murów. Od 1601 roku do kasaty zakonów w 1810 był pod patronatem norbertanek z Czarnowąsów.

Kościół orientowany, ceglany, otynkowany, jednonawowy, sklepiony żaglasto, z węższym kwadratowym prezbiterium i przybudowaną od północy zakrystią, od zachodu przyziemie nieukończonej wieży.

We wnętrzu:
1. barokowa chrzcielnica ze stopą w kształcie delfinów i pokrywą z grupą chrztu Chrystusa (kon. XVIII w.);
2. ołtarze z końca XVIII w.:
- główny z figurami świętych Piotra i Pawła, flankowanymi przez klęczące figury św. Antoniego i św. Franciszka,
- południowy z rzeźbami świętych Jadwigi i Barbary,
- północny z grupą ukrzyżowania - Maria i św. Jan przy krucyfiksie (figura Jezusa późniejsza, zapewne z XIX w.);
3. obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVIII w.;
4. wizerunek św. Urbana z widokiem na chróściński kościół w tle.


Przy kościele znajdują się:
- brama - dzwonnica z XV wieku, wzniesiona z rudy darniowej i cegły (w układzie polskim) na planie kwadratu, z ostrołukowym przejazdem, oskarpowana;
- klasycystyczna plebania z przełomu XVIII i XIX wieku;
- zabudowania folwarczne z połowy XIX wieku;
- pomnik poległych w I wojnie światowej, w formie płyty pamiątkowej z 42 nazwiskami.




Opis skopiowano z wikipedi,
Zdjęcie: SuperGlob, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons