Kościół został ufundowany w 1675 przez biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego i konsekrowany przez niego w 1678. Początkowo jednonawowy z drewnianą wieżą. Był to kościół farny. W 1753 biskup krakowski Andrzej Załuski ufundował dobudowę murowanej wieży, założonej na planie kwadratu, przechodzącego w górze w ośmiobok, zwieńczonej baniastym barokowym hełmem z latarnią, pokrytym obecnie miedzianą blachą. W 1850 rozbudowano prezbiterium, a w latach 1889–1892 dobudowano nawy boczne z kaplicami św. Antoniego od strony północnej i św. Barbary od strony południowej oraz skarbiec i zakrystię z obejściem. Od tej pory układ architektoniczny jest bazylikowy. Ściany zewnętrzne kościoła posiadają toskańskie pilastry. Nawy boczne posiadają sklepienia krzyżowe, natomiast prezbiterium przykryte jest kolebą z dwiema lunetami po obu stronach. Więźba dachowa i strop nawy głównej są drewniane. Dach kościoła, pokryty blachą miedzianą, wieńczy barokowa sygnaturka. Wnętrze wyposażone jest w ołtarze, ławki i ambonę z końca XIX wieku. Polichromia kościoła pochodzi z 1896, wykonana została przez krakowskiego malarza Piotra Nizińskiego. Plac przykościelny otoczony jest murem obronnym z kamienia wapiennego. Na szczyt prowadzą m.in. kryte schody o prawie stu stopniach. Przy wyjściu z krytych schodów wznosi się stara plebania pochodząca z XIX wieku z dobudowanym w latach 1922–1929 od strony zachodniej skrzydłem. 13 czerwca 2006 r., po zakończeniu gruntownego remontu, kościół został rekonsekrowany przez ks. bp. Adama Śmigielskiego, ordynariusza sosnowieckiego. Obecnie kościół należy do parafii św. Antoniego, administrowanej (od 9 sierpnia 1951 r.) przez oo. franciszkanów konwentualnych. Cmentarz na Górce Gołonoskiej znajduje się pobliżu kościoła od strony wschodniej.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Kubos16, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons