Czupel jest zwornikiem dla kilku grzbietów. Sąsiaduje z Rogaczem (899 m), oddzielony od niego przełęczą Wysokie Siodło.


Według nowszych pomiarów szczyt ma wysokość 930 m. Na starszych, lub niezaktualizowanych mapach podawana jest wysokość 933 m.

Cały masyw Czupla jest zalesiony. W lasach zaliczanych do piętra regla dolnego, dominuje buk z domieszką świerka, występuje dość rzadka naparstnica purpurowa i rzadki gatunek chrząszcza – biegacz pomarszczony. Ostatnio wiatrołomy i wycinka drzew spowodowały wylesienie szczytu, co umożliwia oglądanie dość rozległych widoków. Widoczny jest grzbiet biegnący ku Magurce Wilkowickiej, Pogórze Śląskie z Jeziorem Goczałkowickim, Gaiki, Groniczki, Chrobacza Łąka, Jezioro Międzybrodzkie i Czanieckie, Bukowski Groń, Złota Górka, Żar, Kiczera, a w oddali Pasmo Bliźniaków.

Na grzbiecie Czupla wzdłuż szlaku turystycznego znajdują się długie wały kamieni zbieranych z dawnych hal. Miejscowa ludność nazywa je kródami. Istnieją też resztki okopów z okresu II wojny światowej. Na wschodnim grzbiecie Czupla znajdują się polany, z których widać Babią Górę, Pilsko, a nawet Tatry i słowacką Małą Fatrę.

Przez szczyt Czupla biegnie niebieski szlak turystyczny, a na przełączce Wysokie Siodło (po wschodniej stronie szczytu) krzyżuje się z nim szlak czerwony. Czupel należy do Korony Gór Polski.

Przed 1914 przy szlaku z Czupla na Magurkę Wilkowicką, powstało schronisko turystyczne „Widok na Tatry”, które funkcjonowało do 1967.





Opis skopiowano z wikipedi.