Swoją ostateczną formę, która przetrwała do 1912 roku, uzyskała w XV wieku. i nieco później, poprzez dostawienie przybudówek. Jedyną pozostałością tamtej gotyckiej świątyni jest obecnie prezbiterium. Gruntowna przebudowa świątyni według projektu Stanisława Oszackiego przeprowadzona w latach 1912-1914 nadała kościołowi obecną formę. Do wyposażenia wnętrza świątyni należą głównie ołtarze i obrazy z XIX wieku, stacje drogi krzyżowej, ołtarz św. Stanisława z XVII wieku wykonany z czarnego marmuru, oraz wyjątkowo piękne kompozycyjnie i kolorystycznie witraże z ostatnich czasów panowania austriackiego, wykonane w 1914 roku przez Krakowski Zakład Witrażów S.G. Żeleński. Wśród ciekawych eksponatów z wyposażenia świątyni można wyróżnić monstrancję z XV wieku, wczesnobarokowy kielich mszalny z XVII wieku, barokową chrzcielnicę wykonaną z czarnego marmuru dębnickiego przed 1748 rokiem oraz wielki żyrandol z wizerunkiem Orła Białego wykonany w dwudziestoleciu międzywojennym. Ciekawym eksponatem znajdującym się w świątyni w Chrzanowie jest mozaikowy obrazek przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem, a będący darem papieża Leona XIII dla Henryka Loewenfelda z 1888 roku, który papieski podarunek przekazał do świątyni. Pod kościołem znajdują się podziemne krypty, w których spoczywają doczesne szczątki m.in.: dawnych właścicieli Chrzanowa, urzędników dworu w Chrzanowie oraz niektórych znanych mieszczan.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Zygmunt Put, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons