Wśród obiektów zarządzanych przez placówkę Muzeum znajdują się: 1. Budynek Główny - zlokalizowany w dawnym lamusie rodziny Ligęzów z końca XVI wieku. W części zabytkowej zbudowany jest z kamienia. Budynek zachował cechy renesansu takie jak łuk sklepieniowy parteru czy bryłę architektoniczną. Budynek został przebudowany w latach 60. XX wieku i zaadaptowany na cele muzealne. Dysponuje kilkoma pracowniami i siedmioma salami wystawowymi. Od strony południowej - przybudówka z lat 70. W 1969 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków. Udostępnia ekspozycje stałe: - Skały i minerały Ziemi Chrzanowskiej - Flora i fauna okolic Chrzanowa - Pradzieje Ziemi Chrzanowskiej - Chrzanów i Chrzanowianie na przestrzeni dziejów - Fablok - pierwsza fabryka lokomotyw w Polsce - Salonik biedermeierowski - W synagodze i w domu żydowskim W dniu 3 maja 2010 roku przed budynkiem odsłonięto tablicę upamiętniająca ofiary katastrofy samolotu Tu-154 w Smoleńsku oraz posadzono poświęcony im Dąb Pamięci. 2. Dom Urbańczyka - dom usytuowany w niewielkim ogrodzie, zakupiony z funduszy miejskich w 1981 roku. Budynek pochodzi najprawdopodobniej z ostatniej ćwierci XIX stulecia i jest przykładem ciekawego budownictwa - małomiasteczkowego, willowego o wyraźnych cechach regionalnych. Budynek parterowy, podpiwniczony wykonany z cegły na kamiennej podmurówce. Dach o drewnianej konstrukcji pokrywa ceramiczna dachówka. Elewacja posiada bogaty wystrój architektoniczny z drewnianym gankiem od frontu. Estetyczne i zabytkowe walory budynku oraz położenie w centralnym punkcie miasta zadecydowały o adaptacji domu na potrzeby muzealne. W czasie prac remontowo-adaptacyjnych zlikwidowano ściany działowe oraz schody wewnętrzne oraz drzwi wewnętrzne, zachowując drewniane odrzwia i uwidaczniając dawne podziały konstrukcyjne tworząc otwarty ciąg wystawowy. W niewielkiej części piwnicy urządzono oryginalne wnętrze ekspozycyjne. Poddasze przystosowano na bibliotekę, pracownię, czytelnię i archiwum. Zabytkowy obiekt został oddany do użytku w 1985 roku, organizując wielką wystawę jubileuszową dorobku Muzeum w 25-lecie jego działalności. Dom znajduje się w Chrzanowie przy Alei Henryka 16. 3. Cmentarz żydowski - znajduje się przy ul. podwale i swoimi początkami sięga połowy XVIII wieku. Aż do II Wojny Światowej był stale powiększany, poprzez dokupowanie okolicznych gruntów, natomiast w okresie wojny władze okupacyjne zlikwidowały jego najstarszą część. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1802 roku zaś ostatnie pochówki są datowane na okres tuż po II Wojnie Światowej. Popularnie zwany kierkowem (starsza forma słowa kirkut). Cmentarz żydowski najczęściej zakładano poza miastem, na piaszczystych pagórkach, czyli miejscach mało atrakcyjnych pod względem zabudowy i uprawiania roli co miało być dla Żydów gwarancją nienaruszalności zakładanego na wieczność cmentarza. Najczęstszą formą nagrobków jest pionowa stela. Na nagrobkach znajdują się epitafia w postaci kilku lub kilkunastu linijek tekstu w języku hebrajskim, zawierającego dane osobowe zmarłego – imię, imię ojca, czasem nazwisko, datę śmierci, w przypadku kobiet dane męża – uzupełnione laudacjami i lamentacjami. Dekoracje stel zdobią przedstawienia występujących w Biblii i Talmudzie roślin, zwierząt, detali architektonicznych często zaczerpnięte ze sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu. Zdarza się, że symbole nawiązują do osoby zmarłej np. dzban na grobach lewitów czy wzniesione dłonie w geście błogosławieństwa na grobach kapłanów. Na cmentarzu w Chrzanowie znajdują się dwa budynki wzniesione nad grobami zasłużonych rabinów - południowy grobami sześciu przedstawicieli rodu Halbersztamów, północny nad grobem Salomona Bochnera. Niemal w centrum nekropolii znajduje się zbiorowa mogiła osób zamordowanych we wrześniu 1939 roku. Cmentarz znajduje się przy ulicach Borowcowa i Podwale.





Opracowano na podstawie wikipedii.