Obiekt znajduje się po północnej stronie katedry, ustawiony równolegle do niej. Powstał z fundacji unickiego biskupa Metodego Terleckiego i pierwszego rektora seminarium działającego w tym budynku, Jakuba Suszy.

W 1875 roku, po kasacie unii obiekt został adaptowany na cele mieszkaniowe. Następnie w wyniku przebudowy, częściowo pozbawiono go stylowych cech. Jest to piętrowy budynek posiadający kolebkowo-krzyżowe sklepienia. Na piętrze zlokalizowany jest dawny refektarz. W podziemiach znajdują się trzy kondygnacje piwnic.

Obok niego znajduje się klasycystyczny, wzniesiony na rzucie litery L budynek Chełmskiego Prawosławnego Bractwa Bogurodzicy (powstałego w końcówce XIX wieku). Bractwo miało na celu rusyfikację ziemi chełmskiej.


Budynek klasztoru bazylianów obecnie wykorzystywany jest do celów mieszkalnych. W 1957 roku został wpisany do rejestru zabytków.