Pierwszy budynek w tym miejscu został wzniesiony prawdopodobnie w XV lub XVI wieku. Po potopie szwedzkim został zniszczony - tak jak większość budynków w tej okolicy, o czym świadczy lustracja z 1658 roku. W 1773 roku pisano, że "wokół Fary istniał tylko jeden dom”, co potwierdza plan Bydgoszczy wykonany w 1774 roku. Dom odbudowano w latach 70.-80. XVIII wieku w barokowym stylu. W 1899 roku dom był ściśle związany z sąsiednim (Jezuicka 4), w którym mieściły się biura urzędu pocztowego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w ramach uporządkowania numeracji, kamienica otrzymała numer 2.

Po II Wojnie Światowej kamienica uległa ruinie. W 1974 roku w tej okolicy prowadzono prace rekonstrukcyjne mające na celu "uporządkowanie dawnej zabudowy Starego Miasta". Jednym z pierwszych odnawianych budynków była właśnie kamienica przy ul. Jezuickiej 2, który przeznaczono na siedzibę Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego.

Jest to dwukondygnacyjna kamienica z użytkowym poddaszem, wzniesiona na planie podkowy. Część nadziemna wykonana jest w panującym w XVIII wieku stylu barokowym. Posiada sień przechodnią z zachowanym dziedzińcem z XVIII wieku i otwartym drewnianym krużgankiem. Płaskorzeźby na elewacji przedstawiają pięciu artystów i naukowców związanych z Bydgoszczą i regionem.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Pit1233