Przed drugą wojną światową lasy, na terenie których położony jest rezerwat "Olbina", były własnością gminy miasta Kalisza i znajdowały się pod opieką Zarządcy Lasów Miejskich z siedzibą w Pieczyskach. W 1930 roku obszar rezerwatu został wydzielony z lasów miejskich. Inicjatorem założenia rezerwatu był w roku 1932 ówczesny zarządca lasów miejskich Władysław Mroczkiewicz.

Podstawową grupą drzew w rezerwacie jest dziewięć gatunków drzew. Z drzew iglastych są to: sosna (Pinus L. 1753), świerk (Picea A. Dietr.) i jodła (Abies alba). Z drzewostanu liściastego są to: olcha, brzoza, osika, dąb, wiąz i jawor. Przeciętna średnica jodły jaką osiąga w rezerwacie wynosi 48 cm i wysokość 30 m. Wyjątkowe okazy osiągają średnicę od 60-73 cm i wysokość 38 m, a ich wiek wynosi 185 - 210 lat.

W rezerwacie chroni się starodrzew jodłowo-świerkowo-sosnowy. Jodła i sosna występują tu przy północnej granicy swoich naturalnych zasięgów. W rezerwacie "Olbina" możemy obserwować różne stadia rozwojowe lasu. Znaczną część powierzchni zajmują lasy w fazie terminalnej - przede wszystkim jodła, a także świerki o osłabionej żywotności lub też martwe. Pod ulegającymi rozpadowi drzewami pojawiają się młode pokolenia drzew. Najliczniej w podroście zaznacza się świerk. Innymi roślinami ze znacznym udziałem ilościowym w podroście i niższej warstwie drzewostanu są także brzoza brodawkowata (Betula pendula Roth), nieco rzadziej brzoza omszona (Betula pubescens), jawor (Acer pseudoplatanus), w podszycie również często kruszyna (Frangula alnus). Znacznie słabiej odnawia się stanowisko jodły - w związku z tym po części jest ona podsadzana - a także sosna. W miejscach gdzie nie występuje drzewostan dominuje orlica pospolita (Pteridium aquilinum), miejscami także trzęślica modra (Molinia cerulea).

Na obszarze rezerwatu dominują siedliska boru mieszanego. Występują fitocenozy kontynentalnego boru mieszanego (Querco - Pinetum), wyżynnego jodłowego boru mieszanego (Abieteteum polonicum), na terenie wilgotniejszym także boru trzcinnikowego (Calamagrostio villosae - Pinetum), a wzdłuż cieku wodnego fitocenozy łęgu jesionowo - olszowego (Fraxino - Alnetum).

Wartość przyrodnicza rezerwatu "Olbina" jest bardzo wysoka ze względu na ochronę stanowiska lasu zbliżonego do naturalnego, o dużym zróżnicowaniu strukturalnym (różne stadia rozwoju drzewostanu), a także mnogości fitocenoz.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Rozsierdzonyjez, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons