Ufundowana została przez Jana Rydzyńskiego. Budowla była remontowana w 1829 i 1841 roku. W 1927 roku została wykonana nowa polichromia. Kościół był ponownie remontowany w 1958 roku. W latach 90. XX wieku i w 2009 roku został odnowiony.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję słupowo-ramową. Świątynia jest orientowana. Jej prezbiterium nie jest wydzielone z nawy, zamknięte jest trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Po bokach nawy są umieszczone dwie kaplice tworzące pozorny transept, są one zamknięte trójbocznie i posiadają kalenice niższe od nawy głównej. Od frontu znajduje się wieża konstrukcji słupowej, posiadająca kruchtę w przyziemiu i przedsionek z boku. Zwieńcza ją blaszany cebulasty dach hełmowy z latarnią. Budowlę nakrywa dach jednokalenicowy, pokryty gontem, na dachu jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym cebulastym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem wspólnym dla nawy i prezbiterium, na ścianie namalowana jest polichromia z 1958 roku, wykonana przez artystę Grzeszczaka. Chór muzyczny jest podparty sześcioma słupami i posiada wystawkę w części centralnej. Wyposażenie w stylu późnobarokowym pochodzi z około połowy XVIII wieku: należą do niego ołtarz główny i 2 boczne. Kropielnica kamienna w formie kielicha pochodzi z XVI wieku. W stylu barokowym są wykonane: ambona z rzeźbą Mojżesza i chrzcielnica w formie płonącego serca Jezusa, pochodzące z połowy XVIII wieku.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons