Budowa cerkwi była związana z nadaniem rosyjskiemu generałowi Krasnokutskiemu folwarków Bolesławiec, Chróścin, Mieleszyn, Mokrsko, Krzyworzeka, Wiewiórka i Kamionka w uznaniu zasług w tłumieniu powstania styczniowego. Córka generała wyszła za mąż za Iwana Łopuchina i razem z mężem ufundowali budowę nowej rezydencji i prywatnej, niewielkiej cerkwi. Miała ona służyć wyłącznie rodzinie.

Podczas I Wojny Światowej Łopuchinowie wyjechali do Prus. W 1918 roku niemieccy żołnierze rozebrali drewnianą dzwonnicę cerkwi i skradli dzwony. Po 1918 roku cerkiew przeszła na własność Skarbu Państwa. II Wojna Światowa nie przyniosła cerkwi żadnych zniszczeń. Po wojnie cerkiew pełniła funkcję kaplicy pogrzebowej dla mieszkańców pobliskiego domu opieki.

W latach 70. zabroniono korzystania z obiektu o niewiadomej przynależności a rozbiórka ogrodzenia tylko przyczyniła się do jej dalszej dewastacji. W kolejnych latach świątynia niszczała.

Dopiero w 1989 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków, dokonano opisu zniszczeń, sporządzono kosztorys remontu i zabezpieczono budynek przed dalszym niszczeniem. Obiekt cześciowo został wyremontowany.

W 2013 roku ukończono remont elewacji i zbudowano nowe schody.

Cerkiew w Chróścinie jest jedyną wiejską świątynią prawosławną w województwie łódzkim.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Michalpietrzak2002 / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)