Pierwotna barokowa budowla stanęła w tym miejscu w 1707 roku dla Adama von Kottwitz w 1707 roku. W 1731 roku uległa ona spaleniu. Na jej miejscu w latach 1731-1735 Henryk Dawid von Kottwitz zbudował pałac wraz z kordegardami.

Właścicielami obiektu była hrabiowska rodzina von Kottwitz, gen. armii von Scheffer-Boyadel, obecnie Arkadiusz Michoński. Od 2014 roku w pałacu działa Fundacja Pałac Bojadła, której misją jest propagowanie zabytków rezydencjonalnych Środkowego Nadodrza oraz wspieranie ich właścicieli w udostępnianiu. Fundacja jest laureatem wielu nagród m.in. wyróżnienia NID za udział w Europejskich Dniach Dziedzictwa 2016 za przygotowanie wystawy Rezydencje Środkowego Nadodrza i ich słynni mieszkańcy.

Pałac jest trójskrzydłowy, dwukondygnacyjny, zdobiony wysokiej klasy dekoracją rokokową fasady z trójkątnym tympanonem z inskrypcją fundacyjną Dawida Henryka von Kottwitz i datą 1735. Autorem fasady pokrytej dekoracją rokokową w latach 60. XVIII wieku jest Dominicus Merck, wybitny sztukator tego okresu.

Wyposażenie pałacu częściowo zachowane: dwa barokowe kominki, dwa historyzujące kominki w sali balowej oraz stolarka z XVIII i XIX wieku. Przypałacowy park nietypowo umieszczony po drugiej stronie drogi. XVIII-wieczny układ parku nadal jest czytelny. Nad oknem I piętra kartusz z herbami Dawida Heinricha von Kottwitz i Barbary Elisabeth von Dyhrn. Zespół pałacowy składa się z dwóch budynków bramnych, zwanych tradycyjne kordegardami z 1735 roku, barokowego budynku rządcówki przebudowanego na początku XIX wieku w stylu klasycystycznym, budynku gorzelni, leśniczówki, dwóch budynków gospodarczych oraz barokowego domku ogrodnika. Znany z ryciny Friedricha Bernarda z około 1745 roku układ istnieje do dziś.





Zdjęcia: Marek Argent, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons