Zbudowany dla majora Aleksandra Leszczyńskiego (z tego powodu nazywany też Pałacem Leszczyńskich). Pałac jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem 12/257 z 25 maja 1957 roku. Jest częścią zespołu pałacowego, w którego skład wchodzi też park (nr 499 z 16 września 1976 r.).

Budynek położony jest w centrum miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła św. Wojciecha. Brama wjazdowa na posesję znajduje się od strony drogi wojewódzkiej nr 725.


Pałac kształtem przypomina literę „L” i wzorowany jest na średniowieczny zamek lub warownię z basztami i wieżami. Zbudowany jest z cegły w duchu romantyzmu. W budowli widoczne są elementy neogotyckie i neorenesansowe. Budynek składa się z kilku części. Przy części piętrowej stoi czworoboczna wieża z klatką schodową, po zachodniej stronie są parterowe skrzydła z tarasem, od południa znajduje się parterowe skrzydło z okrągłą wieżyczką w narożu. Ostatnią częścią jest przybudówka do wieży po wschodniej stronie pałacu.

Pałac pokryty jest dachami dwu- i czterospadowymi, jego ściany zwieńczone są krenelażem.

W piwnicach budynku znajdują się odrestaurowane sklepienia kolebkowe i krzyżowe. Mieści się tam restauracja Pałacowa i bar, a na piętrze sklep AGD. W planach jest utworzenie hotelu lub pokoi noclegowych.


Obiekt zbudowany został w miejscu dawnego dworu drewnianego dla majora Aleksandra Leszczyńskiego (do którego należała zresztą cała Biała Rawska). Wkrótce przeszedł w ręce jego syna Teodora Leszczyńskiego, a w latach 80. XIX wieku stał się własnością rodziny Sułowskich. W rękach Gustawa Sułowskiego pałac należał jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym i w rękach tej rodziny był do wybuchu II wojny światowej. Po wojnie pałac przejęło państwo i został zaadaptowany dla potrzeb izby porodowej i apteki oraz na mieszkania. Od roku 1996 budynek znajduje się w rękach prywatnych. Od 2007 roku w pałacu trwają prace remontowe.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Radosław Drożdżewski (Zwiadowca21), CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons