W dniu 3 lutego 1755 roku wydany został dokument erekcyjny świątyni, w którym Marcin i Michał Lipscy oznajmiają, że: "umyśliliśmy Cerkiew pod Titułem Świętego Bazylego Wielkiego […] erygować, na postawienie której Ja Michał Grunt moy dziedziczny między Ogrodem Antoniego Szewca z iedney a Gruntem moim Dworskim z drugiej strony, przy drodze publicznej od Lipska idącej przez wieś, po prawey ręce Znayduiącyey się y aż pod Lasek wzdłuż równo z Ogrodem tegoż Antoniego Szewca ciągnący się wszerz zaś od wyżej wyrażonego ogrodu ku Gumnowi biorąc sążni Osimnaście na Cerkiew i Cmentarz daię y wiecznemi czasy naznaczam […]".

Podczas I Wojny Światowej cerkiew została poważnie uszkodzona. Odnowiona w 1919 roku. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w 1947, cerkiew zamieniono na magazyn.

Cerkiew została zbudowana z sosnowych bali. Jest trójdzielna, składa się z nawy głównej, prezbiterium i niewielkiego babińca. Prezbiterium powstało na planie wydłużonego czworokąta, łączy się z nim od wschodu prostokątna zakrystia. Kwadratowa nawa główna jest szersza od prezbiterium z jednej i od babińca z drugiej strony.

Z wyposażenia świątyni zachował się jedynie osiemnastowieczny ludowy krzyż, pozostałe elementy uległy po 1947 roku zniszczeniu. Obok cerkwi znajdował się dawniej cmentarz. Do dziś przetrwało tylko pięć nagrobków z XVIII-XIX wieku.

W 1957 roku cerkiew wpisano do rejestru zabytków.





Zdjęcia: Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons