Przeprowadzona w 1587 roku nadała kościołowi cechy nowożytne. Powstał wówczas okazały szczyt nad głównym wejściem, złożony z pasów belkowania, spływów wolutowych, arkadowych blend i trójkątnego tympanonu. W XX wieku, podczas kolejnej przebudowy wzniesiony został nowy korpus od południowej strony a dotychczasowe prezbiterium zamienione zostało na kaplice.

W 1981 roku świątynia została wpisana do rejestru zabytków.


Zdjęcie: Eder Thorunensis, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons