Jest to świątynia wzmiankowana w 1318 roku, następnie została zniszczona w XVII wieku, nowa budowla została wzniesiona przez protestantów w latach 1789-1792 i została zarojektowana przez Carla Gottharda Langhansa, następnie była kilkakrotnie remontowana.

Kościół reprezentuje styl klasycystyczny i został zbudowany na planie zbliżonym do krzyża greckiego. Posiada salową nawę oraz dwie kondygnacje empor uformowanych w owal z podkowiastym prezbiterium, w empory są wbudowane ołtarz oraz ambona. Na osi fasady jest umieszczona wieża na planie kwadratu z wklęsłymi bokami o ściętych narożnikach, z otwartym prześwitem w ostatniej kondygnacji, zwieńcza ją dach hełmowy. Dach na korpusie jest łamany, wielopołaciowy, narożniki wieży i korpusu są zaakcentowane podwójnymi lizenami, okna są zamknięte półkoliście w opaskach.

Wnętrze zachowało jednolity wystrój w stylu klasycystycznym z czasu budowy, ołtarz, ambona, prospekt organowy, w kruchcie pod wieżą jest umieszczona kamienna chrzcielnica z inskrypcją wyrytą w 1522 roku. W elewacjach znajdują się kamienne nagrobki i epitafia, powstałe w okresie od końca XVI do XIX wieku.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Cieslak Jürgen, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons