Budowla składa się z gotyckiego prezbiterium z 1408 roku oraz nawy głównej barokowej z lat 1661-1675 (wybudowano ją na miejscu spalonej drewnianej). Późnogotycka kaplica św. Anny pochodzi z 1510 roku, od strony zachodniej mieści się fasada z portalem, obramowana parami pilastrów w stylu toskańskim. Ołtarz główny w stylu barokowym pochodzi z 1670 roku.

Obok kościoła mieści się wschodnie skrzydło klasztoru, wybudowane w 1684 roku w stylu barokowym. Pozostałe skrzydła zostały rozebrane w XIX wieku.

W latach 1804-1945 kościół należał do protestantów wyznania augsburskiego. Powodem było przeniesienie zakonników przez rząd pruski do Dobrzynia nad Wisłą. Po 1945 roku klasztor ponownie w posiadanie objęli franciszkanie konwentualni. Do jego odzyskania przyczynił się w dużej mierze o. Aleksander Żuchowski, który starał się o to w płockiej kurii diecezjalnej. W dniu 2 kwietnia 1945 roku otrzymał nominację na przełożonego wyszogrodzkiego klasztoru. Świątynia franciszkańska została poświęcona wcześniej przez księdza Krawczyńskiego, ówczesnego proboszcza parafii św. Trójcy w Wyszogrodzie. Formalnie franciszkanie konwentualni objęli w posiadanie swoją dawną placówkę 26 listopada 1945 roku. W imieniu prowincjała uroczystości przewodniczyli: o. Aleksander Żuchowski i o. Witalis Jaśkiewicz, gwardian z Niepokalanowa.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Silentgringo, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons