Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
28402
Wyświetlenia:
51
W kategoriach:
Dwory i wille
Lokalizacja:
Wodzierady
Autor
Opis
Zabytkowy, modrzewiowy dwór z I poł. XIX wieku w centrum wsi Wodzierady.
Dwór, o konstrukcji zrębowej, został wzniesiony w charakterystycznym polskim stylu. Łamany polski dach przykryty jest gontem. Północną elewację zdobi murowany portyk wsparty na czterech kolumnach. Wewnątrz dworu pomieszczenia ułożone są dwutraktowo z salonem i sienią na osi. Dwór otoczony jest pozostałościami parku z przełomu XVIII i XIX wieku, przez który do dworu prowadzi aleja dojazdowa.
Dwór został wzniesiony około w 1825 roku przez rodzinę Bajerów. W 1840 roku stał się własnością Hipolita Parczewskiego herbu Nałęcz, który wsławił się założeniem szkoły elementarnej dla dzieci chłopskich (działającej do 1864 r.) oraz uwłaszczeniem chłopów w 1861 roku. W 1849 roku urodził się we dworze jego syn, znany prawnik, naukowiec i działacz społecznościowy Alfons Parczewski. Podczas powstania styczniowego w dworze udzielano schronienia partyzantom i funkcjonował szpital polowy dla rannych z bitwy pod Dobrą. Za co po powstaniu został aresztowany Hipolit Parczewski i by się uwolnić, zmuszony był sprzedać posiadłość. Ta przeszła w posiadanie Kulczyckich, którzy mieszkali w dworku aż do 1939 roku, kiedy to posiadłość zabrali hitlerowcy, oddając ją w zarząd Pikardowi z Rygi. Po II wojnie światowej dwór stał się własnością Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, w którym działała przedszkole, szkoła i biblioteka. W 1982 roku stał się własnością prywatną, obecnie jest w generalnym remoncie. Dwór położony w parku, w którym znajduje się kilka drzew, które są pomnikami przyrody, od frontu znajduje się staw.
Dwór był i jest tematem prac malarskich: pierwszy zachowany rysunek dworu, obecnie znajdujący się zbiorach gabinetu rycin Muzeum Narodowego w Warszawie datowany jest na przełom XIX i XX wieku i wykonany został przez Jana Małachowskiego. Następni artyści inspirowani tym dworem to: Andrzej Novak-Zempliński, Jan Kocik, Józef Wasiołek, Władysław Kościelniak. Dwór Wodzierady był także miejscem wielu planów filmowych, takich jak Komediantka, Wilczyca, Noce i dnie, czy Między ustami a brzegiem pucharu.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Gorofil, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Dwór został wzniesiony około w 1825 roku przez rodzinę Bajerów. W 1840 roku stał się własnością Hipolita Parczewskiego herbu Nałęcz, który wsławił się założeniem szkoły elementarnej dla dzieci chłopskich (działającej do 1864 r.) oraz uwłaszczeniem chłopów w 1861 roku. W 1849 roku urodził się we dworze jego syn, znany prawnik, naukowiec i działacz społecznościowy Alfons Parczewski. Podczas powstania styczniowego w dworze udzielano schronienia partyzantom i funkcjonował szpital polowy dla rannych z bitwy pod Dobrą. Za co po powstaniu został aresztowany Hipolit Parczewski i by się uwolnić, zmuszony był sprzedać posiadłość. Ta przeszła w posiadanie Kulczyckich, którzy mieszkali w dworku aż do 1939 roku, kiedy to posiadłość zabrali hitlerowcy, oddając ją w zarząd Pikardowi z Rygi. Po II wojnie światowej dwór stał się własnością Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, w którym działała przedszkole, szkoła i biblioteka. W 1982 roku stał się własnością prywatną, obecnie jest w generalnym remoncie. Dwór położony w parku, w którym znajduje się kilka drzew, które są pomnikami przyrody, od frontu znajduje się staw.
Dwór był i jest tematem prac malarskich: pierwszy zachowany rysunek dworu, obecnie znajdujący się zbiorach gabinetu rycin Muzeum Narodowego w Warszawie datowany jest na przełom XIX i XX wieku i wykonany został przez Jana Małachowskiego. Następni artyści inspirowani tym dworem to: Andrzej Novak-Zempliński, Jan Kocik, Józef Wasiołek, Władysław Kościelniak. Dwór Wodzierady był także miejscem wielu planów filmowych, takich jak Komediantka, Wilczyca, Noce i dnie, czy Między ustami a brzegiem pucharu.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Gorofil, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Wodzierady, łódzkie