Podobnie jak w nieodległej Wiślicy, jest to budowla jednonawowa, której nawa ma plan zbliżony do kwadratu. Przylegają do niej dwie kruchty – gotycka od południa, ze znajdującym się na jej zewnętrznej ścianie zegarem słonecznym, i dobudowana w 1850 r. neogotycka, piętrowa, od zachodu.

Nawa i prezbiterium posiadają sklepienie sieciowe. Na sklepieniu nawy umieszczono herby Wieniawa (Jana Długosza) i Dębno (biskupa Zbigniewa Oleśnickiego), a w prezbiterium wizerunek Orła Polskiego.

Nad portalem wewnątrz południowej kruchty znajduje się gotycka tablica erekcyjna świątyni z 1450 r. Płaskorzeźba przedstawia Matkę Boską z Dzieciątkiem, św. Stefana z berłem i królewskim jabłkiem oraz św. Hieronima z lwem u stóp.

Wewnątrz kościoła znajdują się cenne gotyckie rzeźby. Szczególną uwagę zwraca Chrystus na krzyżu, dzieło z ok. 1400 r. eksponowane na północnej ścianie nawy.

W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki krucyfiks z XV w. Za ołtarzem, z tyłu, znajduje się gotyckie sakramentarium z baldachimem zwieńczonym pinaklami. W dwóch rokokowych ołtarzach bocznych z II poł. XVIII w. umieszczone są obrazy przedstawiające NMP Niepokalane Poczęcie i św. Bartłomieja, pochodzące z tego samego okresu.

Na portalu gotyckiej kruchty od południa, wyryte są obrysy stóp, których znaczenia nie udało się do dzisiaj ustalić.

W 1957 r. wewnątrz kościoła odkryto fragmenty polichromii z XVI w. Organy pochodzą z XIX w.

Kościół znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela i związana jest z pielgrzymowaniem do grobu św. Jakuba.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jakub Hałun, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons