Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Skorocice” i jest nieudostępniona turystycznie.

Główną częścią jaskini jest obszerna i szeroka sala zaczynająca się zaraz za szerokim otworem wejściowym. Odchodzą z niej dwa ciągi:
- na północ szeroki 10-metrowy korytarz, który na końcu rozdziela się. Na wprost korytarz prowadzi do Partii Rumowego Kubusia (kilka niewielkich salek i wąskich korytarzyków), w dół przez studzienkę w dnie korytarza dochodzi się do Korytarza z Łuskami zalanego na końcu wodą, na lewo idzie zawaliskowy korytarzyk do południowej części głównej sali.
- na południowy zachód wąski korytarzyk, który dochodzi do dużej sali w Zapomnianych Partiach. Stąd odchodzi kilkumetrowy korytarzyk kończący się zawaliskiem i korytarzyk idący do niewielkiej salki wypełnionej wodą.


W jaskini brak jest nacieków. Występują w niej stałe jeziorka. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy i glony. Jaskinię zamieszkują nornice, nietoperze i lisy.

Główna sala jaskini była znana od dawna. Pozostałe jej części zostały odkryte w latach 1980-1999. Pierwszy opis i plan jaskini (głównej sali) sporządził Kazimierz Kowalski w 1954 roku. Opis i plan całej jaskini sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1999 roku.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy, Jacek Gubała, Andrzej Kasza, Attribution, via Wikimedia Commons