Historia pałacu zaczyna się za czasów Króla Augusta III. Około 1735 roku wzniesiono piętrowy dwór z trzyokienną fasadą i bocznymi oficynami dziedzińcowymi. Po 1750 roku dwór przekształcono w pałac poprzez podwyższenie go i dodanie dwóch skrzydeł z boku.

W 1762 roku właścicielem pałacu został wojewoda miński Jan August Hylzen, który dokupił także plac znajdujący się po południowej stronie rezydencji, czyli przed dziedzińcem przednim. Powiększony tym sposobem dziedziniec otoczono ogrodzeniem.

Około 1775 roku wdowa po wojewodzie Konstancja Hylzenowa zaczęła dalsze prace budowlane, wystawiając wielki, przyuliczny korpus główny. Nowy Gmach był dwupiętrowym budynkiem o szerokim ryzalicie z bramą wjazdową pośrodku. Z zachodniej strony utworzono ogród. Skrzydło wschodnie pałacu zostało przedłużone w kierunku północnym, gdzie powstał trzeci dziedziniec gospodarczy z wjazdem od strony wschodniej.

Poprzez rozebranie starego pałacu nastapiło połączenie dwóch dziedzińców wewnętrznych. W takiej postaci pałac objął Tadeusz Mostowski, wnuk J. Hylzena, kasztelan raciąski. W 1802 roku otworzył w nim drukarnię. Prowadził tu także salon literacko-muzyczny. W 1822 roku jako ówczesny minister w Komisji Rządzącej Spraw Wewnętrznych i Duchownych, przekazał swą siedzibę rządowi na pomieszczenie tej instytucji państwowej, a także innych agend rządowych. W latach 1823-1826 gruntownie przebudowano pałac, nadając mu cechy klasycyzmu. Tak przebudowany pałac stał się siedzibą: Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, Dyrekcji Generalnej Stad i Stajen Stadnych, Dyrekcji Generalnej i Kasy Towarzystwa Ogniowego, Dyrekcji Teatrów i Wszelkich Widowisk, Rady Ogólnej Dozorczej Szpitali, Rady Ogólnej Lekarskiej, Komisji Województwa Mazowieckiego.

Później pałac przebudowano dla potrzeb Wołyńskiego Pułku Lejb-Gwardii. W budynku powstała cerkiew św. Spirydona.


W latach 1925-1926 podjęto się odrestaurowania zdewastowanego przez wojska rosyjskie pałacu. Nie zmieniono zewnętrznego obiektu. W 1939 roku spłonęła północna część pałacu. Podczas powstania warszawskiego zburzono lub wypalono pozostałą część pałacu. W czasie wojny budynek został zniszczony w 85%. W 1949 roku podjęto się odbudowy obiektu z przeznaczeniem na Komendę Stołecznej Milicji Obywatelskiej.

Na budynku znajdują się tablice:
- Tablica upamiętniająca nieistniejącą kamienicę przy ul. Nowolipki, w której mieściła się redakcja „Małego Przeglądu”, odsłonięta w 1996 (od strony Nowolipek)
- Tablica upamiętniająca oficerów i podoficerów policji państwowej II RP – cichociemnych żołnierzy AK (przy wejściu).

5 marca 2020 roku odsłonięto w gmachu w pomieszczeniach Laboratorium Kryminalistycznego KSP tablicę upamiętniającą 6 psów służbowych tragicznie zmarłych w awarii ciepłowniczej w koszarach przy ul. Jagiellońskiej w Warszawie.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Robert Wielgórski, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons