Kamienicę wzniesiono w 1632 roku dla Jakuba Gianottiego. W czasie swej historii wielokrotnie zmieniała właścicieli. Podczas powstania warszawskiego znacznie uszkodzona - zachowały się ściana od strony kamienicy nr. 10, boczne części fasady, portal, piwnice i parter ze sklepieniami.

Kamienicę odbudowano w latach 1953-1954. Nie było to wierne odtworzenie stanu sprzed wojny - figurę Chrystusa Zmartwychwstałego, u którego stóp leżała Śmierć, zastąpiono obeliskiem; a chustę popiersia św. Weroniki, znajdującego się niżej u podstawy grzebienia, przerobiono na tarczę z maską martwego mężczyzny.

W 1965 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków.