Kamienica została wybudowana przez Jurgę Baryczkę z przeznaczeniem na skład towarów. Posiadała także gościnne pomieszczenia dla kupców. W 1656 roku została spalona przez Szwedów. Odbudowaną ją jako narożną, trzykondygnacyjną kamienicę. W XVIII wieku znalazła się w posiadaniu prezydenta Starej Warszawy - Jana Dulfusa.

W kamienicy, w latach 1764-1765 przebywał Bernard Gilly - mężczyzna mierzący około 300 cm. wzrostu. Pokazywany był ludności za opłatą. Na przełomie XVIII i XIX wieku w kamienicy mieszkała siostra księcia Józefa Poniatowskiego.

Kamienicę spalono podczas II Wojny Światowej. Odbudowano ją w 1950 roku.

Kamienicę wpisano do rejestru zabytków w 1965 roku.




Zdjecia: Jolanta Dyr, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons