Budynek wzniesiono w latach 1922–1930 jako trzeci budynek kompleksu gmachów Centrali Akademickiej Bratniej Pomocy. Wypełnił miejsce pomiędzy dwoma neorenesansowymi budynkami - obecnym DS Pineska i DS Bratniak. Nad drzwiami znajduje się data otwarcia - 1929 rok. Akademik miał służyć studentom ubogim i wyróżniającym się.

Obiekt podczas II Wojny Światowej stał się siedzibą niemieckiej Policji Porządkowej. Akademik stał się miejscem kaźni a z wyższych kondygnacji prowadzony był ostrzał w kierunku powstańczych oddziałów.
Po wojnie kompleks odbudowano ze zniszczeń.

Ze względu na obecność więzienia w czasach okupacji, zaczęto używać potocznej nazwy Alcatraz. Ze względu na monumentalizm budynku – wysokość, surową formę, ciężkie drzwi wejściowe, obecność godła państwowego - utrwaliło się to w języku potocznym studentów i mieszkańców Ochoty.

Budynek ma 8 pięter. Znajdują się w nim pokoje dla 940 studentów. W domu studenckim znajdują się ponadto siłownia, basen i sala gimnastyczna na potrzeby studentów Politechniki Warszawskiej.
Ciekawostkę stanowi fakt, że orzeł na godle państwowym umieszczonym na szczycie elewacji pozbawiony jest korony.

Budynek figuruje w rejestrze zabytków.





Zdjęcia: Panek, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons