Na początku XX wieku Trzebiechów zyskał pewną popularność jako miejscowość o charakterze uzdrowiskowym. Z inicjatywy księżnej Marii Aleksandry, żony księcia Henryka VII, powstał tu okazały ośrodek sanatoryjny wraz z parkiem; przemianowany w 1920 roku na sanatorium przeciwgruźlicze. Po wojnie większość budynków sanatorium utrzymała swe uzdrowiskowe funkcje i zachowała pierwotną architekturę. Obecnie mieści się tu Dom pomocy społecznej. Na początku XXI wieku o Trzebiechowie zrobiło się głośno, gdy odkryto, iż wystrój i wyposażenie wnętrz w budynkach sanatorium zaprojektował jeden z czołowych twórców secesji – Henry van de Velde. Duża część unikatowego wyposażenia, jedynego w Polsce dzieła artysty, zachowała się w stanie niezmienionym do dnia dzisiejszego i jest udostępniana zwiedzającym. Cały kompleks zajmuje 2,5 ha:
sanatorium budynek główny
budynek administracyjny
łącznik galeria
dom mieszkalny z portiernią
stolarnia
wiata
garaże
świniarania, obecnie warsztaty
kostnica
park
ogrodzenie z bramą.






Opis skopiowano z wikipedii.