Potrzeba utworzenia w Toruniu muzeum diecezjalnego, w którym będzie można prezentować cenne zbiory zabytków ruchomych ze średniowiecznych toruńskich kościołów, a także ze świątyń Ziemi Chełmińskiej i Michałowskiej, które stanowią część dziedzictwa kulturowego Pomorza, zrodziła się tuż po mającej miejsce 1992 roku reformie administracyjnej kościoła katolickiego w Polsce. Wtedy to po likwidacji diecezji chełmińskiej z siedzibą w Pelplinie utworzono w to miejsce dwie nowe diecezje: pelplińską i toruńską, a dawne muzeum diecezjalne dla diecezji chełmińskiej weszło w skład tej pierwszej.

Starania o jego powołanie trwały kilkanaście lat, a głównym twórcą i inicjatorem był pierwszy biskup toruński - Andrzej Suski. Ważną datą w historii tego muzeum był rok 2006, kiedy to kamienica należąca do Fundacji „Nasza Przyszłość” została przez nią sprzedana władzom kościelnym na siedzibę muzeum. Adaptacja kamienicy trwała kilka lat i była finansowana ze środków Unii Europejskiej, samorządu Torunia, a także kurii diecezjalnej, a cały proces inwestycyjny zakończono 25 marca 2014 roku. Uroczyste otwarcie muzeum odbyło się 20 grudnia 2014 roku przy udziale władz miasta i diecezji.

Do czasu powstania Muzeum Diecezjalnego w Toruniu cenne zbiory z terenu diecezji toruńskiej były przechowywane i eksponowane w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie.

19 marca 2017 roku została otwarta okolicznościowa wystawa fotografii dokumentujących ważne momenty z historii diecezji toruńskiej w minionym ćwierćwieczu.

16 stycznia 2020 roku władze muzeum zorganizowały obchody 5–lecia jego istnienia.



Pierwszą stałą ekspozycję w muzeum zatytułowano „Na początku było….”. Obejrzeć można w niej m.in. średniowieczne krzyże relikwiarzowe i monstrancje, gotycki obraz Madonny z dzieciątkiem, srebrne cyborium grawerowane z ok. 1390 roku – wszystkie z kościoła św. Jakuba w Toruniu oraz XVI-wieczną grupę rzeźb polichromowanych zatytułowaną „Modlitwa w Ogrójcu” z Lubawy.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pko, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons