Budynek powstał w stylu klasycystycznym i przetrwał do czasów współczesnych w niezmienionej formie architektonicznej.


Budynek powstał w latach 1819 – 1821 i pierwotnie pełnił funkcję wozowni artyleryjskiej Twierdzy Toruń. Przechowywano w niej m.in. lawety armatnie oraz inne pojazdy artyleryjskie.

W okresie międzywojennym władze polskie ulokowały tu magazyn zakładów chemicznych firmy J.M. Wendish.

Po II wojnie światowej obiekt przystosowano do potrzeb drukarni państwowej o nazwie Toruńskie Zakłady Graficzne i urządzono w nim pierwotnie magazyn papieru, a od 1948 roku dział maszyn offsetowych i tzw. kartonarnię. Wskutek eksploatacji nieprzystosowanego do funkcji przemysłowej obiektu i grożącego zarwaniem stropu, służby budowlane wydały nakaz jego zamknięcia i przeniesienia działów drukarni do innej siedziby.

W latach 70. XX wieku, opustoszały już budynek, został przekazany na potrzeby galerii BWA. Przyczyniła się to tego ówczesna dyrektor tej placówki Marianna Olechnicka. Prace konserwatorsko – remontowe obiektu rozpoczęto w 1983 roku, a kierował nimi Wojewódzki Konserwator Zabytków w Toruniu przy współpracy projektowej Piotra Perepłysia i Danuty Zabłockiej. Uroczyste otwarcie galerii w nowej siedzibie miało miejsce w 1992 roku.

Dziś należy ona do instytucji kulturalnej samorządu województwa kujawsko-pomorskiego i zalicza się do najważniejszych i prężnie działających tego typu placówek w kraju.

W 1991 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Mateuszgdynia, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons