Kościół został zbudowany prawdopodobnie w XVI wieku. W 1787 roku dobudowano wieżę a w 1840 roku murowaną kaplicę. 22 października 1959 roku kościół został podpalony. Odbudowany w latach 1962-1964.

Świątynia jest orientowana, nawa i wielobocznie zamknięte prezbiterium są w konstrukcji zrębowej a wieża w słupowej. Do kościoła przylega zakrystia (od strony północnej), do wieży dobudowana jest kruchta. Dach jest jednokalenicowy, kryty gontem. Położona w zachodniej części kościoła wieża posiada izbicę i zwieńczona jest strzelistą iglicą.

Najstarszym elementem wnętrza jest krucyfiks z 1380 roku na belce tęczowej. Pozostałe wyposażenie jest barokowe i współczesne. Wnętrze kryte jest płaskim stropem. Przykrywająca ściany polichromia o motywie ornamentalno-figuralnym wykonana została w trakcie odbudowy. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego. W 1961 roku został wpisany do rejestru zabytków.





Zdjecia: Januszk57, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons