Wieża została wybudowana na polecenie Martina Quistorpa w hołdzie dla ojca, szczecińskiego filantropa, fundatora wielu miejskich inwestycji. Wieża wraz z okolicznym obszarem, zagospodarowanym zielenią ogrodową i licznymi alejkami stanowiła punkt docelowy niedzielnych spacerów szczecinian.

Podstawa wieży zbudowana była z ciosów kamienia. Na I piętrze znajdowała się kawiarnia, która dzięki arkadom dostępna była z każdej strony. Zamiast dachu wykonano taras widokowy. W centralnej części tarasu znajdował się trzon sześciobocznej wieży ceglanej, przechodzący powyżej w kształt cylindra zakończonego krenelażem. Powyżej była mniejsza, cylindryczna wieżyczka (także z krenelażem), która wieńczyła budowlę. Wieża składała się z 9 kondygnacji i miała 45 metrów wysokości. Od obecnej ul. Arkońskiej do wieży prowadziły szerokie, kamienne schody.

Dokładny czas i okoliczności zburzenia wieży nie są precyzyjnie znane. Jedna wersja zakłada, że wieża została zniszczona w 1944 roku wskutek jednego z alianckich nalotów bombowych, druga wersja zakłada że została wysadzona przez Niemców w 1945 roku podczas walk o Szczecin.

Współcześnie na wzgórzu znajdują się ruiny budowli. Obok pozostałości znajduje się wejście do podziemi. Pod ziemią znajduje się około 30-metrowy korytarz. Obecnie wejście jest zablokowane zwałami ziemi.

Ruiny wieży znalazły się na ścieżce edukacyjnej „Śladami Quistorpów”, wytyczonej w 2008 roku. Od 2009 roku trwają prace koncepcyjne dotyczące odbudowy Wieży Quistorpa na punkt widokowy oraz zagospodarowanie terenu na cele turystyczno-użytkowe. W 2011 roku budowlę zabezpieczono, ponadto odsłonięto fragmenty oryginalnej posadzki.





Zdjęcia: Joanna Kośmider / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)