Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego lasu dębowo-jodłowego o cechach grądu subkontynentalnego. Gatunkiem przeważającym jest jodła pospolita i występuje tu ona w pobliżu północnej granicy zasięgu tego gatunku. Najstarsze osobniki jodły mają ponad 160 lat, osiągają do 35 m wysokości i 2 m w obwodzie. Jodła stanowi blisko 60% drzewostanu, a dąb szypułkowy prawie 40%. Gatunki towarzyszące to: sosna, świerk, buk i grab.

Roślinność rezerwatu, której wiek jest różny, ma układ wielowarstwowy. Runo składa się głównie z gatunków borowych (borówka czarna, brusznica, widłak jałowcowaty, paprocie, orlica pospolita i in.), a także nielicznych gatunków grądowych (np. zawilec gajowy i perłówka zwisła).

Naliczono tu 152 gatunki roślin naczyniowych oraz 32 gatunki mszaków. Z ciekawych roślin tu występujących należy wymienić: paprotkę zwyczajną, gruszyczkę, widłaka jałowcowatego i gwiaździstego. Z grzybów występują m.in.: borowik szlachetny, podgrzybek zajączek, mleczaj rydz, koźlarz czerwony, pieprznik pomarańczowy, muchomor czerwony.

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2018 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną. Dokonuje się m.in. zabiegów wprowadzania jodły, wycinania posuszu i ograniczania ekspansji grabu. Rezerwat stanowi przykład dynamicznego odnawiania się w sposób naturalny jodły na północnej granicy jej zasięgu.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Willow, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons