Po 1947 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii w Żyznowie.

Świątynia została włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Sanktuarium i część ścian nawy pochodzą z XVII w. Budynek gruntownie przekształcono w 1841. W czasie wysiedleń powojennych mieszkańcy zabrali część wyposażenia ruchomego. Remont generalny świątyni przeprowadzono w latach 1993–96. W latach 1997-2004 wykonano konserwację polichromii ściennej i wyposażenia.

Jest to budowla drewniana konstrukcji zrębowej na kamiennym podmurowaniu, orientowana, dwudzielna. Nawa połączona na słup z trójbocznie zamkniętym prezbiterium.

Wewnątrz polichromia figuralno-ornamentalna z 1898 autorstwa Pawła Bogdańskiego. Wyposażenie stanowią dwie nastawy z ikonami namiestnymi z XIX w.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons