Twierdza miała militarnie zabezpieczyć Śląsk zdobyty przez Prusy w 1740 roku. Pod budowę wybrano dwa górujące nad Przełęczą Srebrną wzniesienia: Forteczną Górę i Ostróg. Twierdza składa się z sześciu fortów. Budowa trwała 12 lat a dokonana została rękoma od 4 do 4,5 tysięcy robotników. W chwili powstania (1765-1777) należała do najnowocześniejszych tego typu obiektów w Europie. Największy podziw wzbudzał i wzbudza dotychczas największy w Europie Donżon, składający się z 4 połączonych kurtynami wież o średnicy 60 metrów i grubości 12 metrów. Jednak Twierdza Srebrna Góra to w rzeczywistości nie jeden obiekt, a cały zespół wznoszących się nad miasteczkiem fortów. Jej główny trzon stanowi zespół bastionów z Donżonem w środku. Obiekt ten, posiadał 151 pomieszczeń fortecznych rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Zbrojownia, ogromne magazyny, studnie, więzienie, kaplica, piekarnia, browar, warsztaty, szpital i prochownia czynił fort całkowicie samowystarczalnych. W jego wnętrzu mieściło się niemal 4000 żołnierzy, olbrzymie zapasy żywności, opału i amunicji. Nagromadzone zapasy wystarczyłyby na 5 miesięcy oblężenia. Do obrony służyły 264 działa i moździerze. W obrębie twierdzy w litej skale wydrążono 9 studni o łącznej głębokości 478,5 metra, w tym najgłębsza (84 m) na terenie fortu Ostróg. Po ukończeniu budowy, twierdza była doskonale przygotowana do działań bojowych. 

Jedynym sprawdzianem dla budowli było oblężenie przez wojska napoleońskie podczas wojny Prus z Francją (1806-1807). Dowodzona przez Hieronima Bonaparte (młodszego brata Napoleona) armia stoczyła cięzkie walki przerwane zawieszeniem broni i pokojem w Tylży. Twierdza nie została zdobyta.
W latach 1830-1848 twierdza była więzieniem dla działaczy ruchu "Młodych Niemców". W 1860 roku wydano rozkaz o likwidacji twierdzy, ostatni żołnierze opuścili ją w 1867 roku.
W II połowie XIX wieku władze pruskie podjęły decyzję o utworzeniu z twierdzy atrakcji dla przyjezdnych. Obiekt cieszył się ogromną popularnością i już w latach 30. XX wieku Twierdzę odwiedzało około 50.000 turystów rocznie. W odremontowanym Donżonie ulokowano restaurację, która mogła pomieścić nawet 300 gości. Oprócz restauracji urządzono muzeum broni, izbę pamięci Fritza Reutera oraz platformę widokową. W 1913 roku na Forcie Ostróg zbudowano schronisko młodzieżowe a pod koniec lat 30. ośrodek szkoleniowy. Dynamiczny rozwój turystyki srebrnogórskiej twierdzy przerwała II Wojna Światowa. W fortach utworzono karny obóz jeniecki dla polskich oficerów. Słynna stała się historia ucieczki 9 oficerów w nocy z 5 na 6 maja 1940 roku. Trzem z nich udało się przedostać do Nysy. Stamtąd przez Czechy, Słowację, Węgry, Jugosławię i Turcję dotarli do Syrii, gdzie formowała się Brygada Strzelców Karpackich. Pozostałych sześciu schwytano.

Lata powojenne przyniosły dewastację twierdzy a władze nie wykazywały zainteresowania XVIII-wieczną twierdzą. W 1966 roku zorganizowana grupa harcerzy Hufca Dolnośląskiego zajęła się fragmentem twierdzy. Rozpoczęli oni trwającą wiele lat akcję harcerską "Akcja Srebrna Góra". 

Współcześnie Twierdza Srebrna Góra jest jedną z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska i unikatowym obiektem w skali dziedzictwa kulturowego całej Europy. Rozległość całego terenu (106 ha.) i jego lokalizacja na szczytach pozwala zaliczyć twierdzę do największych górskich założeń obronnych Europy. 

W 2002 roku powołano Forteczny Park Kulturowy w Srebrnej Górze, jako kluczowy podmiot w działaniach na rzecz renowacji i zagospodarowania fortyfikacji. Ranga obiektu została uznana w 2004 roku poprzez Rozporządzenie Prezydenta RP nadające twierdzy status Pomnika Historii. 

Twierdza jest wyjątkową atrakcją i miejscem sprzyjającym miłośnikom historii, turystyki, przyrody, sportu a oferta skierowana jest zarówno do osób indywidualnych jak i grup zorganizowanych. Na turystów odwiedzających twierdzę czekają przewodnicy ubrani w stroje garnizonu, który stacjonował na twierdzy w okresie wojny francusko-pruskiej. 

fot. Jendrusk, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons