Pierwotnie niewielki kościół parafialny dla nowo ustanowionej Parafii pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła, zaprojektowany przez Stanisława Gołębiowskiego i Tomasza Majewskiego, architektów z Krakowa. Pieczę nad parafią i kościołem sprawował proboszcz ks. Walenty Macha. Pomysłodawcą budowy świątyni była Jadwiga Mieroszewska. Na terenie parafii istniał dekanat św. Jadwigi, przeniesiony w późniejszym czasie do parafii św. Floriana

Po pół wieku od zakończenia budowy świątynia była już zbyt mała dla rozwijającej się osady i w 1898 roku proboszcz, ks. Józef Dotkiewicz wnioskował do władz Imperium Rosyjskiego o pozwolenie na budowę nowej świątyni. Wniosek został odrzucony a zgoda została wydana na rozbudowę starego kościoła. Mimo wszystko ks. Dotkiewicz przystąpił do budowy dużego, trójnawowego kościoła św. Joachima według projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego. Budowę zakończono po 10 latach. Starego kościółka nie wyburzono i w nowym kościele stanowi jego kruchtę. Dzięki temu zabiegowi cała procedura zachowała podstawy prawne zezwalające wyłącznie na rozbudowę.

Nowa forma kościoła to pseudobazylika z transeptem i strzelistymi, widocznymi z daleka wieżami. Dwa boczne ołtarze, ambona, konfesjonały i stacje drogi krzyżowej wyszły spod dłuta Pawła Turbasa, rzeźbiarza z Olkusza, którego dzieła można podziwiać w większości kościołów Sosnowca. Ołtarz główny autorstwa Przesmyckiego wyróżnia się figurami św. Anny, św. Joachima i Matki Bożej, którą poświęcił Jan Paweł II, a w pierwszą rocznicę papieskiego pobytu w Sosnowcu, 14 czerwca 2000 roku została ozdobiona koroną przez biskupa Adama Śmigielskiego.

Figury św. Piotra i Pawła, które znajdują się w ołtarzu głównym, znajdowały się wcześniej w ołtarzu kościoła.

Wnętrze świątyni zdobi polichromia.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Andrzej Stempa, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons