Drugi względem roku założenia, czwarty pod względem wielkości wśród parków miejskich a zarazem największy z parków zabytkowych; Stanowiący kompleks wraz z Zamkiem Sieleckim; Podzielony na dwie części: Nowy Park Sielecki i Park Sielecki Stary, które zajmują odpowiednio powierzchnię: część nowa – 9,84 ha, część stara – 10,4 ha, a granicę stanowi przepływająca przez środek parku rzeka Czarna Przemsza.

Występuje tu około 60 gatunków drzew i krzewów. Wśród nich można znaleźć rzadko spotykane: katalpa bignoniowa, winnik zmienny, głóg szkarłatny, migdałowiec trójklapowy. Średni wiek drzew wynosi około 100 lat ale występują też okazy starcze: topole kanadyjskie osiągające 3 – 5 m w obwodzie. 12 drzew jest zaliczonych do pomników przyrody: surmia zwyczajna, 6 topoli późnych, 2 wiązy szypułkowe, klon srebrzysty, dąb szypułkowy.

Park powstał przed rokiem 1835 po odbudowie z pożaru Zamku Sieleckiego, jako część dóbr rodziny Renardów. Pierwsze informacje o parku pochodzą właśnie z 1835 roku. Uporządkowany na zlecenie hr. Andrzeja Renarda. W końcu XIX i pierwszych latach XX w. park odrestaurował i zmodernizował Ludwik Mauve, generalny dyrektor Gwarectwa Hrabia Renard. Przez krótki czas park nazywano nawet jego imieniem. W 1902 r. poszerzone zostały jego granice w kierunku południowo-wschodnim, a od strony północnej założono staw.

Park był ogólnie dostępny, ale w okresie międzywojennym ograniczono liczbę odwiedzających i wprowadzono przepustki. W latach 60. XX w wyburzono część starej zabudowy parku, włącznie z ogrodzeniem. Zachowano jedynie Zamek Sielecki oraz dwie zabytkowe wieżyczki: jedna z nich mieści się obecnie pomiędzy blokami na wprost wejścia frontowego do hali lodowiska a druga na lewym brzegu rzeki w pobliżu domu przy ul. Legionów 28 i Szkoły Muzycznej. Park stał się ponownie ogólnodostępny.

W miejsce zniszczonej zabudowy parku wybudowano amfiteatr, dziś praktycznie nieistniejący, baseny kąpielowe funkcjonujące do dziś jako kąpielisko otwarte oraz sztuczne lodowiska, stanowiące bazę treningową drużyny hokejowej lokalnego klubu sportowego.

W latach 90. XX w. rozmontowano słynny Pomnik Czynu Rewolucyjnego, znajdujący się wówczas w centralnym punkcie parku. Sławę pomnikowi przyniosła wysoka konstrukcja rurowa. Po zlikwidowanym pomniku pozostał marmurowy podest oraz przyległy plac. Na miejscu dawnego pomnika wybudowano nowy monument. Obecny pomnik składa się z wizerunku orła białego (orzeł z godła Polski) oraz napisu: " Wolność Praca Godność ". W roku 2005, 9 czerwca powstał w zachodniej części parku, w pobliżu lodowiska Skatepark. Jest on drugim obiektem po drewnianym placu zabaw urozmaicającym wypoczynek w parku.

W 2016 i 2017 miały miejsce kolejne przebudowy. W starej części parku kompleks wzbogacił się o ogrodzony plac zabaw dla dzieci, plenerową siłownię pod chmurką. W nowej części powstał tor rolkowy, strefa relaksu oraz stanowiska dla małej gastronomii. Kolejnym etapem modernizacji parku było utworzenie w części zwanej Nowym Parkiem toru przeznaczonego do jazdy na rolkach.


Na obszarze parku są ulokowane atrakcje stałe:

Sezonowa strefa gastronomiczna z foodtrackami;
Wydzielony tor do jazdy na łyżworkolkach o długości 1500 m w postaci jednokierunkowej zamkniętej pętli;
Strefa relaksu z mini plażą;
Bulodrom do gry w pétanque.
Skatepark: mini rampa, 2 murki, 1 quater pipe,3 banki, 3 schodki, piramidka;
Siłownia plenerowa "Pod Chmurką";
Ogrodzony plac zabaw / ogród jordanowski dla dzieci;
Stoły do gry w tenisa stołowego;
Boiska do koszykówki.


Pomniki i miejsca pamięci
Wolność Praca Godność – nowa część parku – płyta placu głównego;
Pomnik Aleksego Bienia – stara część parku, za aleją od strony Szkoły Muzycznej i ul. Legionów;
Pomnik młodego Janka Kiepury – aleje w starej części parku od strony Szkoły Muzycznej i ul. Legionów;
Wieża dawnego ogrodzenia Parku Sieleckiego – alejka nad Czarną Przemszą w starej części parku.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Krzysztof Popławski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons