Pierwsi protestanci w Sopocie osiedlili się w latach 20. XIX wieku. Początkowo ci uczęszczali do parafii w Małym Kacku, obecnie dzielnica Gdyni. W miesiącach letnich liczba ewangelików wzrastała do około tysiąca, w związku z czym nabożeństwa odprawiano pod gołym niebem.

W 1870 roku uzyskano zgodę na budowę kaplicy. Gotową budowlę konsekrowano 18 sierpnia 1871 i nadano jej tytuł kaplicy Pokoju. W 1890 erygowano sopocką parafię. Kurort rozrastał się, przez co rosła liczba protestantów. 22 października 1899 rozpoczęto budowę nowego kościoła (obecnie kościół św. Jerzego), którą ukończono w 1901. W 1910 roku liczba parafian wynosiła już ponad 8 tysięcy. W 1913 roku rozpoczęto budowę nowej świątyni na miejscu kaplicy Pokoju – zaprojektował ją Adolf Bielefeldt. Przez I wojnę światową obiekt konsekrowano dopiero w październiku 1919 roku.

Po II wojnie światowej kościół przejął imię kościoła Zbawiciela po kościele św. Jerzego, który przed wojną nosił taki tytuł.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Piotr M. (Drakainen), CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons