Poza wyścigami dziś organizowane są na nim różnego typu zawody, w tym WKKW.

Obszar obiektu zajmuje 38,9685 ha ograniczony ulicami: Polną (od wschodu), Łokietka (od północy) i Drogą Zieloną (od południa). Od zachodu teren określony jest przez linię torów kolejowych Gdańsk-Gdynia. Obiekt znajduje się w malowniczym otoczeniu: na zachodzie znajdują się zalesione wzgórza morenowe, a na wschodzie, w odległości ok. 400 m, znajduje się plaża. Trybuny są tak ulokowane, że jest to jedyny hippiczny obiekt na świecie z widokiem na morze.


Tor wyścigowy o powierzchni około 31 ha składa się z:
- bieżni zewnętrznej pokrytej darnią, przeznaczonej do wyścigów płaskich, obwód: 1850 m, szerokość: 12-18 m,
- bieżni wewnętrznej pokrytej darnią z 24 przeszkodami steeplowymi o różnej konstrukcji,
- bieżni roboczej pokrytej piaskiem, znajdującej się między bieżniami wewnętrzną i torem przeszkód, obwód: 1600 m, szerokość: 4 m.


Na terenie hipodromu znajdują się m.in.:
- stajnie sportowe,
- stajnie rekreacyjne,
- centrum hipoterapii,
- drewniana trybuna sędziowska z roku 1926,
- drewniana trybuna II z roku 1885,
- budynek totalizatora z 12 kasami z roku 1926,
- budynek dżokejki wraz z pomieszczeniami dla sędziów i wagą,
- padok do prezentacji koni przed wyścigami,
- zabudowania mieszkalne dla uczestników wyścigów.

Pierwsze rywalizacje konne na terenie dzisiejszego Karlikowa odbywały się w latach 70. XIX w., gdy Czarni Huzarzy (Huzarzy Śmierci) stacjonujący w Gdańsku organizowali biegi myśliwskie. Początkowo miały one charakter treningowy dla kawalerii. Od roku 1898 gonitwy płaskie i przeszkodowe organizowano tu regularnie. Z tego okresu pochodzą najstarsze, istniejące do dziś, elementy infrastruktury obiektu: tor, dwie trybuny dla publiczności i hala totalizatora.

Znajdujący się na terenie Wolnego Miasta Gdańska hipodrom zyskał popularność w całej Europie i stał się wizytówką kurortu. Organizowano tu gonitwy płaskie, przeszkodowe i międzynarodowe zawody hippiczne.

Na przełomie 1945 i 1946 roku obiekt był miejscem tymczasowego przechowywania koni, sprowadzanych w ramach pomocowych akcji UNRRA, w tym przez tzw. Morskich Kowbojów. W latach 1947-70 sezonowe wyścigi konne w Sopocie organizowane były przez przedsiębiorstwo państwowe Państwowe Tory Wyścigów Konnych w Warszawie. W ciągu roku rozgrywano ok. 12 dni wyścigowych. Na początku lat 70. decyzją hodowców rozpoczęto imprezy koni półkrwi hodowli stadnin mazurskich. Zaprzestano organizowania gonitw koni pełnej krwi angielskiej. Od lat 80. obiekt w Sopocie pełnił rolę ośrodka treningu koni. W 1994 hipodrom został przekształcony w jednoosobową spółkę skarbu państwa Hipodrom Sopot, którą w 1999 wykupiła gmina Sopot. Znów organizowane tu są wyścigi konne, corocznie odbywają się kilkudniowe mityngi wyścigowe oraz Międzynarodowe Zawody w Skokach CSI-A.

Od 1947 hipodrom działał jako oddział przedsiębiorstwa państwowego Państwowe Tory Wyścigów Konnych. Obok działał Państwowy Ośrodek Treningu Koni Sopot, w 1993 przekształcony w Ośrodek Treningu Koni Sopot. W 1994 jako Zakład Treningowy Skarbu Państwa Sopot, następnie w 1994 przekształcony w Hipodrom Sopot Sp. z o.o., w 1999 spółka została skomunalizowana w drodze wykupu 100% akcji przez gminę Sopot.






Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjecia: Gdaniec, CC BY-SA 4.0 , Wikimedia Commons