Cerkiew została przejęta przez kościół rzymskokatolicki w 1948 roku. Jest to świątynia orientowana, dwudzielna o konstrukcji zrębowej. Ściany są oszalowane i wzmocnione lisicami. Do prezbiterium zbudowanego na planie kwadratu przylega zakrystia. Nad nawą wieżyczka z cebulastym hełmem, nad przedsionkiem wieżyczka czworoboczna z dachem namiotowym.

We wnętrzu znajduje się unikatowy w skali kraju ikonostas składający się z wyciętych z deski płaskorzeźbionych i polichromowanych postaci. Wyrzeźbiony został przez miejscowego artystę z jednego pnia lipy. Prawdopodobnie powstał w I połowie XVIII wieku, ponieważ wymienia go już spis z 1752 roku. Ikonostas został rozmontowany w 1912 lub 1951 roku (wedle różnych źródeł) i porozwieszany w różnych częściach świątyni. Nienaruszona do czasów obecnych pozostała jedynie Grupa Pasyjna, na wieńczącej ikonostas belce tęczowej. Ściany i stropy kościoła pokrywa polichromia z 1912 roku.

Świątynia została wpisana do rejestru zabytków w 1975 roku.





Zdjęcia: Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons