Jest jedną z najstarszych nekropolii istniejących do dziś w Polsce i Europie (dla porównania: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie - 1786, Cmentarz Powązkowski w Warszawie - 1790, Cmentarz na Rossie w Wilnie - 1801, Cmentarz Rakowicki w Krakowie i Père-Lachaise w Paryżu - 1803).

Zabytkowa nekropolia została założona zgodnie z nakazami obowiązującego wówczas prawa austriackiego w 1786 roku, na wzniesieniu, nieopodal jednego z cieków wodnych tworzących później potok Młynówkę. Zlokalizowany jest blisko 500 metrów na wschód od kościoła parafialnego. Użytkowany nieprzerwanie przez ponad 150 lat, na którym ostatnich pochówków dokonano w latach 1948-1950, kiedy proboszczem w Bączalu Dolnym był ks. prałat Stanisław Czerniec. Obiekt pozbawiony jest ogrodzenia, ma kształt zbliżony do prostokąta o powierzchni 0.9 ha. Zachodnia granica działki cmentarnej przylega bezpośrednio do drogi gminnej.

Fragment wzgórza cmentarnego uległ uszkodzeniu wskutek osuwiska ziemi podczas powodzi z czerwca 2010 roku.

Na cmentarzu mieści się wiele cennych architektonicznie obiektów i zabytków sztuki sepulkralnej, tj.: kamiennych nagrobków oraz grobów ziemnych z żeliwnymi krzyżami, w tym najstarsze zachowane z połowy XIX wieku.

Zieleń cmentarza stanowią głównie gatunki rodzime, w tym: lipa drobnolistna, dąb bezszypułkowy, kasztanowiec biały, jesion wyniosły oraz robinia akacjowa i żywotnik zachodni.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Słaby, zamieścił Tomasz Bienias, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons