Rezerwat obejmuje wąski pas zachodniego brzegu jez. Lutomskiego o długości 3,5 km i zajmuje powierzchnię 54,75 ha (jest to największy rezerwat na obszarze gminy). Posiada otulinę o powierzchni 6,33 ha.

Stromą krawędź wysoczyzny morenowej, opadającej do rynny jeziornej i ponacinanej licznymi jarami, porasta drzewostan bukowy w wieku ok. 300 lat. Najstarsze okazy są pomnikami przyrody. Obszar rezerwatu porastają także następujące zespoły roślinne: łęg olchowo-jesionowy (jesion wyniosły, olsza czarna, topola czarna, rzeżucha gorzka i turzyca rzadkokłosa), łęg wiązowy oraz grąd zachodniopolski (buki, dęby szypułkowe, sosny zwyczajne i jawory; w runie ziarnopłon wiosenny, gajowiec żółty, przytulia wonna, świerząbek gajowy, dzwonek jednostronny oraz wiechlina gajowa). W południowej części rezerwatu znajduje się jedno z nielicznych w Wielkopolsce stanowisk skrzypu olbrzymiego.

Cały obszar rezerwatu zachował charakter dzikiego i pierwotnego ostępu. Fauna reprezentowana jest przez wiele ciekawych gatunków pareczników, równonogów, pajęczaków, owadów, ślimaków (ślimak winniczek, 3 gatunki świdrzyków, nagi ślinik wielki, którego wschodnia granica występowania przebiega przez województwo wielkopolskie), ptaków (puszczyk, myszołów, trzmielojad, dzięcioł zielony i czarny, zimorodek, wilga) i ssaków. Niektóre z nich są objęte ochroną gatunkową. Na terenie rezerwatu stwierdzono ostatnie stanowisko popielicy na terenie Wielkopolski.

Rezerwat objęty jest ochroną ścisłą i czynną.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Olympic1981, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons