Najdłuższe jezioro Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego. Powierzchnia jeziora to 174 ha, długość 5800 m, natomiast średnia szerokość wynosi zaledwie 300 m (minimalna ok. 200 m). Do zachodniego brzegu przylega rezerwat przyrody Buki nad Jeziorem Lutomskim.

Jezioro Lutomskie stanowi końcowy odcinek cieku wodnego o długości ok. 25 kilometrów, zaczynającego się Potokiem Kwileckim, który łączy się strugą Lutomką z Jez. Białeckim i Oszczynicą z Jez. Lutomskim.

Woda w jeziorze o małej przejrzystości i niskiej czystości biologicznej, ze względu na niewielką głębokość i szerokość.

Miejsce żerowania i egzystowania licznych gatunków ptaków (łyska, kaczka krzyżówka, trzcinniczek, perkoz dwuczuby) oraz siedlisko roślin (trzcina zwyczajna, pałka wąskolistna, pałka szerokolistna, tatarak, kosaciec syberyjski, szczaw lancetowaty, jeżogłówki, oczeret jeziorny, grążele żółte i grzybienie białe). Występuje tu także wiele gatunków ślimaków, m.in. bursztynka pospolita (Succinea putris) i przytulik strumieniowy (Ancylus fluviatilis).

Jezioro popularne w okresie PRL i na początku lat 90. XX wieku ze względu na duży ośrodek wczasowy PKP (zwany przez miejscowych „wczasami wagonowymi”), położony po zachodniej stronie jeziora.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Olympic1981, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons