Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
24961
Wyświetlenia:
60
W kategoriach:
Świątynie
Lokalizacja:
Sieniawa
Autor
Opis
Zabytkowa, drewniana parafialna, cerkiew greckokatolicka wzniesiona z drewna w 1796 roku.
Cerkiew w Leżachowie istniała już jakiś czas przed 1515 rokiem (wzmiankowana po raz pierwszy w regestrach poborowych z 1515 roku).
Cerkiew ta została zniszczona w wyniku pożaru. W 1796 roku kosztem parocha Jana Chodaniewicza sprowadzono ponad stuletnią, drewnianą cerkiew z Czerniawki koło Hruszowa), która po dodaniu nowych elementów drewnianych została obudowana przez cieślę Szymona Dziobka z Borchowa.
Była to cerkiew parafialna należąca do dekanatu jarosławskiego. W 1858 roku była wizytacja kanoniczna eparchy Hrihorija Jahimowycza. Od 1918 roku należała do nowo utworzonego dekanatu Sieniawskiego. W 1830 roku parochia w Leżachowie posiadała 1021 wiernych (w tym: w Leżachowie - 687 i w Czercach 334). W 1905 roku było 1517 wiernych (w tym: w Leżachów - 909, Czerce - 608). W tym czasie kilkadziesiąt osób wyjechało do Ameryki. Parochia posiadała 10 morgi pola, była czytelnia „Proświty” z 30 członkami i gromadzka kasa pożyczkowa. W 1905 roku w Leżachowie było 100 rzymsko-katolików, a w Czercach 200. Żydów było 21 w Leżachowie i 10 w Czercach. Parochia pw. św. Nykyty w Leżachowie istniała do 1945 roku.
Następnie w 1950 roku cerkiew została zamieniona na rzymskokatolicki kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, parafii w Sieniawie. W 1970 roku cerkiew była remontowana. Gdy w 2002 roku w Leżachowie oddano do użytku nowy murowany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, cerkiew jako obiekt zabytkowy jest nieczynna.
Cerkiew, konstrukcji zrębowej, otoczona sobotami, zbudowana jest na rzucie krzyża greckiego. Nad częścią centralną dach namiotowy, zwieńczony latarnią z cebulastym hełmem. W 1884 roku przed wejściem dobudowano kruchtę. Wewnątrz znajduje się zachowany ikonostas i malowidła ścienne.
W 2015 roku rozpoczęto prace badawcze i konserwatorsko-remontowe, podczas których ustalono, że budynek cerkwi pochodzi z 1684 roku.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Cerkiew ta została zniszczona w wyniku pożaru. W 1796 roku kosztem parocha Jana Chodaniewicza sprowadzono ponad stuletnią, drewnianą cerkiew z Czerniawki koło Hruszowa), która po dodaniu nowych elementów drewnianych została obudowana przez cieślę Szymona Dziobka z Borchowa.
Była to cerkiew parafialna należąca do dekanatu jarosławskiego. W 1858 roku była wizytacja kanoniczna eparchy Hrihorija Jahimowycza. Od 1918 roku należała do nowo utworzonego dekanatu Sieniawskiego. W 1830 roku parochia w Leżachowie posiadała 1021 wiernych (w tym: w Leżachowie - 687 i w Czercach 334). W 1905 roku było 1517 wiernych (w tym: w Leżachów - 909, Czerce - 608). W tym czasie kilkadziesiąt osób wyjechało do Ameryki. Parochia posiadała 10 morgi pola, była czytelnia „Proświty” z 30 członkami i gromadzka kasa pożyczkowa. W 1905 roku w Leżachowie było 100 rzymsko-katolików, a w Czercach 200. Żydów było 21 w Leżachowie i 10 w Czercach. Parochia pw. św. Nykyty w Leżachowie istniała do 1945 roku.
Następnie w 1950 roku cerkiew została zamieniona na rzymskokatolicki kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, parafii w Sieniawie. W 1970 roku cerkiew była remontowana. Gdy w 2002 roku w Leżachowie oddano do użytku nowy murowany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, cerkiew jako obiekt zabytkowy jest nieczynna.
Cerkiew, konstrukcji zrębowej, otoczona sobotami, zbudowana jest na rzucie krzyża greckiego. Nad częścią centralną dach namiotowy, zwieńczony latarnią z cebulastym hełmem. W 1884 roku przed wejściem dobudowano kruchtę. Wewnątrz znajduje się zachowany ikonostas i malowidła ścienne.
W 2015 roku rozpoczęto prace badawcze i konserwatorsko-remontowe, podczas których ustalono, że budynek cerkwi pochodzi z 1684 roku.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Sieniawa, podkarpackie