Kościół wzmiankowany w 1257 roku, obecny zbudowany w XIII wieku. Do pożaru, jaki wybuchł 14 września 1720 r., kościół miał odeskowany malowany strop oraz podłogę z cegieł i płyt nagrobnych. Odbudowany w latach 1743-8; wydłużono prezbiterium, dobudowano nad zakrystią lożę kolatorską, nad całym kościołem strop lunetowy, zmieniono wystrój wnętrza na barokowy. Restaurowany z 1902 roku. W lutym 1945 roku po wysadzeniu przez wycofującą się armia niemiecką pozostały relikty ścian i uszkodzona wieża. Odbudowany w latach 1949-52. Odbudowany kościół 29 maja 1952 roku został poświęcony prze prymasa Stefana Wyszyńskiego. W 1956 intronizowano kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej przywiezionego przez repatriantów z Doliny. W dniu 16.10.1999 roku arcybiskup metropolita wrocławski Henryk Gulbinowicz ustanowił sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej.

W latach 1552-1654 kościół służył protestantom. Do zakazu przez władze pruskie w 1800 roku odprawiano msze w języku polskim.

Kościół późnoromański, orientowany, murowany, jednonawowy z nawą i prezbiterium z XIII wieku, wieża i zakrystia z około 1500 roku. Częściowo zachowane mury kościoła wzniesione z cegły o układzie wendyjskim. W południowej ścianie nawy zachowana baza talerzowa portalu. Na ścianach podokapowe fryzy: nałęczkowy i kratowy.

Wyposażenie kościoła jest głównie barokowe.

Wewnątrz kościoła:

obraz Matki Boskiej Częstochowskiej przywieziony 20.08.1945 roku z kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Dolinie (dawna archidiecezja lwowska)

obraz Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny w ołtarzu głównym (XVIII w.)
obraz Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny w ołtarzu głównym (XVIII w.)
rzeźba Jana Chrzciciela w ołtarzu głównym (XVIII w.)
rzeźba Jana Ewangelisty w ołtarzu głównym (XVIII w.)
rzeźba św. Elżbiety w ołtarzu głównym (XVIII w.)
rzeźba św. Jadwigi w ołtarzu głównym (XVIII w.)
rzeźba wolnostojąca proroka Zachariasza przeniesiona z kościoła w Lubiążu (ok.1680-90)
rzeźba wolnostojąca św.Ignacego, przeniesiona z kościoła w Lubiążu (XVIII)
klasycystyczna chrzcielnica (XVIII/XIX w.), przeniesiona z kościoła filialnego w Sulimowie
obrazy Drogi Krzyżowej (pocz. XX w.)
płyta nagrobna członka rodu von Reisewitz (ok. 1500)
płyta nagrobna Błażeja Schari (1502)
Na zewnątrz kościoła:

późnogotycka kapliczka z piaskowca (w filarze muru) ufundowana przez kanonika wrocławskiego Macieja Jana Stephetiusa (1651)
mur obronny z otworami strzelniczymi (pocz. XVII w.)
barokowa brama główna z trzema przejściówkami zwieńczona figurką św. Katarzyny (remont rozpoczęty wiosną 2019 - trwa nadal)
stacje Drogi Krzyżowej (2000)
cztery jednakowe płyty nagrobne zmarłych z lat 1844-1914
wolno stojąca dzwonnica z czterema dzwonami: Chrystus vincit (1000 kg), Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski (500 kg), św. Katarzyna (280 kg) oraz św. Michał Archanioł (150kg)(1999). Remont kapitalny przeprowadzono jesienią 2019 r.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Gabriel Tendera (User:Catz), CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commons