Santok jest obecnie wsią gminną o charakterystycznym układzie tzw. ulicówki z przepięknymi widokami na zlewisko Warty i Noteci, swymi korzeniami sięga VIII wieku – czasów powstania najstarszego grodu. Zainteresowanie grodziskiem w Santoku spowodowało odsłonięcie jego fragmentów w wyniku prac ziemnych, w celu poszerzenie koryta Warty. Było to w latach osiemdziesiątych XIX wieku, ale pierwsze badania wykopaliskowe przeprowadzone zostały przez Berlińskie Państwowe Muzeum Prehistoryczne dopiero w latach 1932-1934. Po drugiej wojnie światowej dwukrotnie prowadzono na grodzisku prace archeologiczne: w latach 1958-1965 i w 1997-1999. Prowadzili je naukowcy z Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN z Poznania (obecnie Instytut Archeologii i Etnologii PAN). W czerwcu 1978 otwarto w Santoku Muzeum Grodu, a wraz z nim wystawę archeologiczną, na której pokazano jego historię w oparciu o zabytki z badań wykopaliskowych z lat 1958-1965. W 2004 dokonano generalnego remontu budynku muzealnego, zaś w lutym 2005 otwarto wystawę „Dzieje Grodu w Santoku”. Wystawa ta, podobnie jak poprzednia, to ekspozycja archeologiczna oparta na znaleziskach pozyskanych z badań powojennych, ale poszerzona o dostępny zbiór zabytków poniemieckich.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Danuta B. / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons