Pierwszy dworski budynek został wybudowany na przełomie XVIII i XIX wieku. Zachowany budynek dworski pochodzi z XIX wieku.
W przeszłości obszar na pobliskim terenie należał do rodziny Tchorznickich, będących właścicielami pobliskich wsi: Dąbrówka Ruska i Dąbrówka Polska. Rody ziemskie Rylskich i Tchorznickich zostały ze sobą skoligacone gdy w 1853 roku Zygmunt Rylski (zm. 1898) poślubił Józefę Tchorznicką (zm. 1907).
W sierpniu 1905 roku Józefa Rylska zbyła Dąbrówkę Ruską i Dąbrówkę Polską na rzecz Marii Strzelbickiej (zm. 1908), z domu Ścibor-Rylskiej, żony Mieczysława Strzelbickiego. W 1911 roku właścicielami tabularnymi Dąbrówki Polskiej byli St. I. i St. Strzelbiccy, którzy posiadali 124 ha.

Przed 1914 rokiem Mieczysław Strzelbicki dokonał renowacji dworu, w tym pochodzących nawet sprzed XVIII mebli. Podczas I wojny światowej dwór, jak też jego obiekty (obrazy, meble) uległy zniszczeniom. Po zakończeniu wojny w 1918 w dworze zamieszkała rodzina Strzelbickich. Strzelbicki dokonał ponownie prac renowacyjnych dworu po zniszczeniach wojennych.

Podczas kampanii wrześniowej we dworze chronili się żołnierze i oficerowie Wojska Polskiego. Po 1945 roku budynek dworski służył jako powierzchnie biurowe.






Zdjęcia: Lowdown, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons