Kaplicę ufundował książę Jerzy Ignacy Lubomirski. Według miejscowej tradycji kaplica miała stanowić wotum dziękczynne za uratowanie księcia, który został ranny w trakcie polowania w pobliskim lesie „Dębina”.



Kaplicę zbudowano w latach 1741-1745. Kaplica św. Huberta, podobnie, jak inne realizacje wykonane na zlecenie Jerzego Ignacego Lubomirskiego, charakteryzują się wykorzystaniem różnych form barokowych. Pośród głównych architektów działających na zlecenie Lubomirskiego, wymienia się Tylmana z Gameren i Karola Henryka Wiedemanna. Ponadto wymienić można także Polaka, Jana Baya i dwóch Włochów – Piotra i Jana Chrzciciela Belottich. Przypuszcza się, ze kaplicę św. Huberta zaprojektował Tylman z Gameren.



W środku brak typowych dla okresu rozwiniętego baroku, bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, czy sztukatorskiej. Ściany wnętrza bogato zdobione freskami, w tym iluzorycznymi przedstawieniami św. Huberta i św. Trójcy. Freski te były kilkakrotnie konserwowane i przemalowywane, ostatni raz w roku 1981 roku.