Pomiędzy latami 1901 i 1928 został przedłużony w stronę wschodnią, powtarzając układ i dekorację architektoniczną reszty budynku. W latach 60. XX wieku budynek zaadaptowano na bibliotekę. Kolejne przebudowy budynku miały miejsce w 1975 roku i pod koniec XX wieku. W 2004 roku podczas prac remontowych przywrócono pierwotny wystrój architektoniczny fasady i iglicę na dachu. Jest to jeden z nielicznych przykładów secesji pośród budynków użyteczności publicznej w Rzeszowie.