Kościół pw. Matki Bożej Bolesnej i Świętego Andrzeja Apostoła z przeł. XVI i XVII w. Restaurowany w 1857 r. Rozbudowany w latach 30 XX w. – przedłużenie nawy. Odnowiony w 2010 r.

Drewniany kościół trójnawowy, konstrukcji zrębowej, nieorientowany, zbudowany jest z drewna modrzewiowego. Dach jest jednokalenicowy, kryty gontem z barokową wieżyczką na sygnaturkę. Do frontu i boku nawy przylegają kruchty. Prezbiterium jest mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Nawa główna pokryta jest stropem płaskim, oddzielona od niższych naw bocznych rzędami słupów. Strop w nawach bocznych jest ukośny. Kościół ma chór muzyczny.

Ściany w prezbiterium pokryte są późnorenesansową boazerią z pocz. XVII w., dekoracja malarska z ornamentem roślinnym. Polichromia w nawach jest z XIX w. Renesansowy ołtarz główny i ambona pochodzą z pocz. XVII w. Natomiast dwa ołtarze boczne barokowe z XVIII w. Chrzcielnica kamienna jest z przeł. XVI i XVII w. W muzeum diecezjalnym w Sandomierzu znajduje się figurka Chrystusa Zmartwychwstałego z k. XVI w.





fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Opis skopiowano z wikipedii.