Wcześniejszy gotycki kościół parafialny pw. św. Krzyża, został wzniesiony około 1368 roku. Na skutek dużego pożaru w 1873 roku, spłonęła większość domów w rynku, ratusz, budynki urzędów oraz kościół. Obecny budynek został przebudowany w 1873 roku według projektu Teofila Żebrawskiego. Podwyższono mury, wyodrębniono nawy boczne, wnętrze nakryto sklepieniem oraz dobudowano od frontu wysoką wieżę i sygnaturkę. Świątynie konsekrował 28.06.1892 roku bp Ignacy Łobos. Po 1850 roku zmieniono jego tytuł na Przemienienie Pańskie.

Budynek murowany z czerwonej cegły zachował gotyckie cechy. Orientowany, halowy, oszkarpowany, okna zamknięte ostrołukiem, rozglifione. Prezbiterium niższe i węższe od nawy, zamknięte trójbocznie. Zakrystia z XVII wieku przylegająca do prezbiterium posiada sklepienie krzyżowe na gurcie. Neogotycka wieża frontowa nakryta ostrosłupowym hełmem. W latach 1948–1950 po północnej stronie dobudowano kaplicę.

Wyposażenie w sprzęty liturgiczne pochodzi z XVII i XVIII wieku.

ołtarz główny „Przemienienia Pańskiego”;
dwa ołtarze boczne z drewna: Matki Bożej Nieustającej Pomocy z 1893 roku i Matki Bożej Różańcowej;
monstrancja z 1619 roku.

Od strony północnej dzwonnica wybudowana w latach 1987–1989 z pięcioma dzwonami, poświęcona w 1991 roku.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jacek Kłusek, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons