Według Zarządzenia celem ochrony jest zachowanie bogatego i jednego z niewielu w Polsce nizinnej stanowiska ginącego gatunku chronionego – śnieżyczki przebiśnieg (Galanthus nivalis).

Śnieżyczka przebiśnieg jest niewielką rośliną cebulkową kwitnącą na przedwiośniu. Należy do roślin, których centrum występowania znajduje się w Karpatach i innych terenach południowej Polski. Na terenach niżowych występuje bardzo rzadko. Zwłaszcza tak bogate stanowisko jest unikatowe, tym bardziej że śnieżyczka na tym terenie znajduje się w ekspansji, wchodząc na tereny sąsiednich wydzieleń leśnych.

Wczesną wiosną obok śnieżyczki kwitną: zawilec gajowy i zawilec żółty, przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis), złoć żółta (Gagea lutea) oraz rzadka na tym terenie, biało kwitnąca zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides). Innymi rzadkimi gatunkami występującymi w rezerwacie są: turzyca leśna (Carex sylvatica), jaskier kaszubski (Ranunculus cassubicus) i czartawa drobna (Circaea alpina).

Śnieżyczka występuje w płatach wielogatunkowych lasów liściastych. Ich drzewostan buduje grab pospolity (Carpinus betulus), dąb szypułkowy (Quercus robur), olsza czarna (Alnus glutinosa), brzoza brodawkowata (Betula pendula) i topola osika (Populus tremula). Zdarza się klon pospolity (Acer platanoides) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior). Wśród krzewów przeważa czeremcha zwyczajna (Prunus padus) i wiciokrzew suchodrzew (Lonicera xylosetum). W runie dominują: gajowiec żółty (Lamiastrum galeobdolon), zawilec gajowy i żółty (Anemone nemorosa i A. ranunculoides), podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria) oraz kopytnik pospolity (Asarum europaeum).

Zagospodarowanie rezerwatu polega głównie na prowadzeniu niezbędnych prac pielęgnacyjnych, związanych głównie z poprawą jego stanu sanitarnego (użytki przygodne). Prowadzone są także cięcia pielęgnacyjne na powierzchniach młodszych wydzieleń drzewostanu.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Andreas Eichler, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons