Pierwszą siedzibą muzeum był pokościelny budynek przy ulicy Gimnazjalnej 1, który stał nieużytkowany od 1911 roku. W trakcie prac związanych z ekspozycją wystaw przeprowadzonych w latach 1936-1938 w kościele odkryto pochodzącą z I połowy XVII wieku polichromie przedstawiające Adorację Świątobliwej Eufemii oraz Zesłanie Ducha Świętego. 12 lutego 1938 roku nastąpiło ponowne otworzenie placówki. Część eksponatów przeniesiono do budynku znajdującego się na przeciwko muzeum. Zbiory archeologiczne zostały natomiast przeniesione do budynku przy obecnej ul. Wojska Polskiego tworząc wystawę „Prahistoria regionu". Podczas II Wojny Światowej znaczna część zbiorów uległa zniszczeniu i rozproszeniu. Wojnę przetrwało około 900 eksponatów. Muzeum zostało otworzone ponownie 21 kwietnia 1948 roku a 5 lat później posiadało już ponad 2000 eksponatów. W wyniku stałego powiększania się zbiorów zaistniała potrzeba zaadaptowania kolejnego budynku, stanowiącego obecnie drugie miejsce ekspozycji zasobów muzeum (ul. Chopina 12). W latach 1976-1983 przeprowadzono kolejny duży remont wnętrza placówki, w trakcie którego przywrócono prezbiterium jego gotycki wygląd. Siedziby Muzeum: 1. budynek przy ul. Rzeźniczej 15 – mieszczący administrację muzeum, bibliotekę i magazyny, 2. Dawny kościół Dominikanek pw. Ducha Świętego przy ul. Gimnazjalnej 1 - wpisany do rejestru zabytków i mieszczący wystawy stałe: - W domu Ozyrysa - Odkrycia w kościele Dominikanek - Sztuka dawna - Cyna śląska 3. Kamienica przy ul. Chopina 12 - wpisana do rejestru zabytków, mieści wystawy stałe: - Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Samborowicach, gm. Pietrowice Wielkie 1200-1400 p.n.e., - Dawne techniki dentystyczne – wystawa ze zbiorów Kazimierza i Wojciecha Sterańczaków oraz Liceum Medycznego w Raciborzu, - Rok obrzędowy nad Górną Odrą - Racibórz w średniowieczu. - Śladami człowieka prehistorycznego. Zbiory muzealne zostały podzielone na dziedziny. W tej chwili znajdują się cztery podstawowe działy merytoryczne: Archeologii, Etnografii, Historii, Sztuki i Rzemiosła Artystycznego oraz działy pomocnicze: Oświatowy i Administracyjny, a także pracownie: techniczna i fotograficzna. Muzeum posiada około 30000 eksponatów. Te które zyskały największą popularność znajdują się na wystawach. Spośród eksponatów na największą uwagę zasługują: - odkryty w trakcie prac remontowych w prezbiterium kościoła grób ze złamanym mieczem, być może jest to grób ostatniego z książąt raciborskich z rodu Przemyślidów czeskich, Walentyna; - piec z przełomu XV i XVI wieku, zrekonstruowany na podstawie znalezionych podczas prac remontowych kafli, prawdopodobnie najstarszy tego typu zabytek w Polsce; - kolekcja 249 różnego rodzaju wyrobów cynowych z okresu od XVII do XIX wieku, wśród których są talerze, misy, dzbany czy wilkomy; - Mumia Dżed-Amonet-ius-anch wraz z kartonażem i dwoma sarkofagami, darowana w 1861 roku przez barona Anzelma von Rothschilda. Mumia jest głównym elementem wystawy W domu Ozyrysa. Jest to jedyna wystawa na Śląsku przedstawiająca zabytki starożytnego Egiptu; - zbiór XIX-wiecznych raciborskich strojów ludowych, a szczególnie kolekcja bogato zdobionych czepców; - dwie karty graduału raciborskiego.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Photo Hons084  Wikimedia Commons (4)