Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
20726
Wyświetlenia:
75
W kategoriach:
Świątynie
Lokalizacja:
Przytoczna
Więcej:
https://www.rokitno.org/rokitno/
Autor
Opis
Zabytkowa świątynia, sanktuarium maryjne Ziem Zachodnich.
Parafia istniała już prawdopodobnie w XII wieku. Pierwszy drewniany kościółek prawdopodobnie pw. Michała Archanioła powstał w 1333 r., założony przez biskupa poznańskiego Jana Doliwę. 18 grudnia 1378 r. kasztelan starogrodzki Mikołaj z Bytynia darował Rokitno opatowi Mikołajowi i cystersom.
W roku 1661 stał się własnością cystersów z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. W 1671 r. po przygodzie cudownego obrazu w Warszawie, Jan Opaliński rozbudował ciągle drewniany kościół. Poszerzył nawę główną, rozbudował prezbiterium, wprowadził nowy ołtarz przystosowany do obraz NMP oraz dobudował dwie wieże z przedsionkami.
Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII wieku, nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją w 1762 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy. Po stronie zachodniej do prezbiterium dobudowano zakrystię, po wschodniej kaplicę. Wejście flankują dwie kwadratowe wieże nakryte hełmami.
We wnętrzu sklepienia żaglowe ozdobione polichromią z XVIII wieku. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej ukoronowany koronami papieskimi w 1989 r. Reszta wyposażenia w stylu baroku i rokoko. Obecnie kościół jest najważniejszym sanktuarium maryjnym diecezji zielonogórsko–gorzowskiej. Kościół Matki Bożej Rokitniańskiej od 2002 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Rokitno dwukrotnie znalazło się w obrębie niemieckiej Brandenburgii (w XIV w. i w latach 1792–1945).
Obraz namalowany został na początku XVI w. przez mistrzów szkoły niderlandzkiej, na drewnie lipowym. Widnieje na nim popiersie Matki Bożej na złoconym tle, z charakterystycznie odsłoniętym uchem, dlatego też Matkę Bożą Rokitniańską nazywa się Cierpliwie Słuchającą. Głowę Maryi okala wydrążona w drewnie aureola, twarz jest pochylona ku lewej stronie. Spokojna, jakby zasłuchana, z przymkniętymi oczami. Włosy okrywa muślinowy welon i nakrycie w kolorze niebieskim z żółtą podszewką, na piersi szata w królewskim odcieniu czerwieni. Obraz ma wymiary: 40 cm wysokości i 27 cm szerokości.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Skarabeusz, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
W roku 1661 stał się własnością cystersów z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. W 1671 r. po przygodzie cudownego obrazu w Warszawie, Jan Opaliński rozbudował ciągle drewniany kościół. Poszerzył nawę główną, rozbudował prezbiterium, wprowadził nowy ołtarz przystosowany do obraz NMP oraz dobudował dwie wieże z przedsionkami.
Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII wieku, nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją w 1762 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy. Po stronie zachodniej do prezbiterium dobudowano zakrystię, po wschodniej kaplicę. Wejście flankują dwie kwadratowe wieże nakryte hełmami.
We wnętrzu sklepienia żaglowe ozdobione polichromią z XVIII wieku. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej ukoronowany koronami papieskimi w 1989 r. Reszta wyposażenia w stylu baroku i rokoko. Obecnie kościół jest najważniejszym sanktuarium maryjnym diecezji zielonogórsko–gorzowskiej. Kościół Matki Bożej Rokitniańskiej od 2002 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Rokitno dwukrotnie znalazło się w obrębie niemieckiej Brandenburgii (w XIV w. i w latach 1792–1945).
Obraz namalowany został na początku XVI w. przez mistrzów szkoły niderlandzkiej, na drewnie lipowym. Widnieje na nim popiersie Matki Bożej na złoconym tle, z charakterystycznie odsłoniętym uchem, dlatego też Matkę Bożą Rokitniańską nazywa się Cierpliwie Słuchającą. Głowę Maryi okala wydrążona w drewnie aureola, twarz jest pochylona ku lewej stronie. Spokojna, jakby zasłuchana, z przymkniętymi oczami. Włosy okrywa muślinowy welon i nakrycie w kolorze niebieskim z żółtą podszewką, na piersi szata w królewskim odcieniu czerwieni. Obraz ma wymiary: 40 cm wysokości i 27 cm szerokości.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Skarabeusz, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Przytoczna, lubuskie
Rokitno
Rokitno